Laatste voorbereidingen

Hey allemaal,

Dit wordt dan mijn eerste reisverslag die ik aan het schrijven ben. Toch gek, er gebeuren genoeg dingen, maar toch weet ik niet precies wat ik nu moet opschrijven.
Misschien moet ik nog maar gewoon even bij het begin beginnen.
Een vakantie van 10 maanden wie bedenkt dat nou?!? Dat is wat mij overkwam toen ik hoorde dat ik pas in januari verder mag met mijn opleiding. In het begin heb ik toch wel even gebaald, ja wat moet ik nou met 10 maanden vrij... Na verschillende opties bekeken te hebben was ik tot de conclusie gekomen dat ik deze tijd wilde gaan benutten door een reis te maken waar ik uiteindelijk met veel genoegen (hopelijk) op terug kan kijken. Maar wat voor reis gaat het dan worden? Naar Indonesie, Amerika, in Europa gaan touren? Na genoeg nagedacht te hebben kwam ik tot mijn beslissing. Zoals bijna iedereen weet vindt ik lopen heerlijk om te doen en houd ik erg van uitdagingen voor mezelf. Wat is dan voor mij een betere uitdaging om 3 maanden lang te gaan lopen. Natuurlijk moet er wel een eind doel zijn. Mijn besluit is gevallen op Santiago de Compostela.
Ja als je A zegt moet je ook B zeggen. De bestemming was bedacht, maar dan komen de voorbereidingen (ja dat is mijn sterke punt......), gelukkig ben ik dit keer op tijd begonnen met mijn informatie te verzamelen en mijn spullen voor de tocht bij elkaar te zoeken. Nu is dan eindelijk dat moment aangebroken dat de definitieve B uitgevoerd moet worden. Want ja, morgen zal ik mijn eerste kilometers gaan lopen. Eigenlijk heb ik vandaag al de eerste kilometers gelopen aangezien ik vandaag mijn eerste stempel in mijn Pelgrimspaspoort heb laten zetten bij de kerk waar ik gedoopt ben. Dit paspoort moet ik op het einde van de tocht met stempels laten zien zodat ik kan aantonen dat ik de tocht gelopen heb. Maar morgen wordt de echte eerste dag en zal ik mijn tocht beginnen naar Zoetermeer!
De afgelopen weken heb ik vooral goed benut om de laatste voorbereidingen te treffen, maar gelukkig was er ook nog genoeg tijd om gezellige dingen te ondernemen met vrienden en familie. Op het moment dat ik met vrienden nog gezellige dagen heb gehad voelde het niet als een soort van tijdelijk afscheid, maar nu ik dit aan het schrijven ben begin ik mij wel te beseffen dat dat het geval was.
Mijn tas staat inmiddels helemaal ingepakt klaar met alles erop en eraan. Natuurlijk lekker zwaar, maar wat wil je als je 3 maanden weg gaat. Je moet nu eenmaal wel spullen bij je hebben voor noodgevallen.
Nu ik bijna aan het einde ben gekomen van mijn eerste blog begin ik wel echt te merken dat het super dicht bij is gekomen (goh ik ga morgen weg...) en dat ik het behoorlijk spannend vindt. Gelukkig is het wel gezonde spanning en kijk ik er erg naar uit wat ik allemaal zal gaan beleven op mijn reis. Maar toch komt het besef nu steeds meer dat ik de komende drie maanden geheel op mezelf zal zijn.
Ik wil iedereen enorm bedanken voor alle lieve berichtjes van de afgelopen tijd, ik ga een enorm indrukwekkende reis maken waar ik super veel zin in heb! Ik zal eens in de zoveel dagen een update geven hoe het er voor staat en wat ik zoal beleefd heb op mijn tocht.
Mijn telefoon is mee op de reis, net als een tablet, dus berichtjes/mailtjes/belletjes kunnen ontvangen worden eens in de zoveel tijd.

Ik hoop dat jullie mijn blog met veel plezier zullen blijven lezen, ik zal me best doen om het leuk te beschrijven :D

Tot over 3 maanden!!!!!

Dikke knuffel van de Pelgrim