Dag 73-79 (zonder 79)

Hello everyone!!!

Ja 1 dagje later dan dat jullie gewend zijn, maar als ik geen wifi heb ik kan ik niks doen op de zondagavond! :P
Nu zit ik in een bar met de andere camino wandelaars, erg gezellig, maar wilde jullie toch laten weten hoe ik het hier heb
Helaas nog niet over gisteren geschreven, dus dat houden jullie nog van mij tegoed. volgende week zal deze erbij gevoegd worden.

Geniet nog van een van mijn laatste blogs, want jullie zeggen wel dat ik nog moet genieten van alles wat mij brengt, dat zelfde mogen jullie doen met mijn blogs, want het is sneller afgelopen dan het voelt.



Dag 73
Carrión de los Condes  Terradillos de Templarois 26,8km
Wow wat was het vannacht toch koud in de kamer. Werd er uiteindelijk ook echt wakker van en heb toch maar wat meer warme spullen aangetrokken. Later hoorde ik dat het in de andere kamer veel te warm was! Dus wat nou beter is weet ik niet, uiteindelijk heb ik wel een prima nacht gehad namelijk. Vandaag een stuk van 17km eerst voor de boeg zonder tussenliggend dorpje of rust gelegenheid. We beginnen met onze eerste echte winterdag. Het is best wel heel koud buiten namelijk! Het gras is ook al licht bevroren. Aangezien de zon de hele dag scheen was het wel echt super lekker! Het maakt het niet 20 graden, maar wel heerlijk om gewoon te lopen. Het geeft een koud gevoel op je gezicht, maar maakt je lichaam wel lekker warm! Mark had wat last van zijn voeten en als hij een pauze zou nemen, gewoon op een picknickplaats, zouden zijn voeten daarna weer meer pijn doen. We besloten toen om gewoon door te lopen tot de plaats op 17km. Vandaag liepen we een beetje door een soort van Nederlands landschap. Erg vlak, groene velden, geen heuvels. Je kon echt kilometers ver kijken. We liepen op de oud romeinse weg, wel leuk om te bedenken dat deze weg dus echt al honderden/duizenden jaren bewandeld wordt. Het dorp lag in een klein dal en werd dus pas 200 meter van de te voren zichtbaar! Tot die tijd loop je dus de hele tijd gewoon maar zonder het plaatsje te zien. Had opzich wel iets. Gelukkig was er een bar aanwezig, waar trouwens ook meteen alle wandelaars waren, waar we lekker konden rusten en een broodje eten. Met nog maar 10km te gaan ging deze dag erg snel. Vooral omdat de eerste stop best ver weg was natuurlijk! Met Anne en Mark vervolgens het laatste stuk lekker doorgewandeld. In dit dorpje is weinig te beleven en waarschijnlijk blijven we dus ook de rest van de tijd in de albergue. Lekker een rustig middagje dus. Nou dat rustig middagje liep uiteindelijk toch iets anders dan van te voren gedacht. Mark begon het steeds wat lastiger te krijgen met zijn gedachtes. Uiteindelijk kwam hij erachter dat hij altijd graag in een groep is, maar het daarom nu najuist verstandig zou zijn als hij die groep los zou laten en zijn eigen plan zou trekken. Hij besloot om de komende dagen dus beide 13km te lopen zodat hij 1 dag achter ons zou zijn. Ik merkte bij mezelf dat ik hier zelf ook wel mee bezig was wat hij vertelde. Het zette me aan het denken en vond het best wel jammer dat hij deze beslissing maakte, maar aan de andere kant ook wel erg sterk en dat vond ik goed!



Dag 74
Terradillos de Templarois  Calzadilla de los Hermanillos 26,9km
Het was weer heerlijk koud vanmorgen! Starten met handschoenen aan dus. Mijn boek is echt verschrikkelijk, het zegt echt super vaak dat ik saaie stukken ga lopen en er weinig aan is. Ik weet niet waarom de auteurs dit zo neergezet hebben maar als loper zou ik totaal geen zin meer hebben om te gaan wandelen. Gelukkig heeft het boek totaal geen gelijk en zijn sommige stukken heerlijk om te wandelen en trek ik me er dus echt niks van aan. Vanmorgen een lang stukje zonder eigenlijk iets tegen te komen. Wel mooie omgeving! Het is prachtig om de rijp op het gras te zien liggen. Vlak voor ik mijn pauze plek binnen loop passeer ik Mark en wens hem dus nog een super goede reis toe en wie weet zie ik hem wel weer, je weet maar nooit. In een tentje waar Suin en Gerhard zitten houd ik pauze, samen met Anne. Het is trouwens wel weer super lekker weer! Koud, maar hele dag eigenlijk zon en soms kan ik in de middag in alleen een thermo shirt en normaal shirt lopen. 5km na de pauze komen we op een kruising waar Suin en Gerhard besluiten om rechtdoor te gaan en Anne en ik besluiten om rechtsaf te gaan om de oud romeinse weg te nemen. Vlak nadat Suin en Gerhard wegliepen hoor ik voetstappen komen (we hebben weer even pauze) en verrek daar komt Mark aangewandeld. In de vorige plaats waren alle albergues gesloten en dat was voor hem een teken dat hij dus vandaag in ieder geval door moest lopen. Zo komt het dus dat ook Mark de oud romeinse weg neemt. Super mooi stuk om te wandelen! Vol in de zon, weinig wind, erg mooie omgeving, geen auto’s, eigenlijk gewoon heel erg genieten dus! Aangekomen op de eindbestemming blijkt de albergue waar we zouden gaan overnachten gesloten te zijn… Ik kwam als eerste in dit dorpje aan, en Anne kwam ook vrij snel, dus ben maar even gaan rondvragen maar er was geen optie voor zover ik dat verstond in het Spaans. Op het moment dat Mark er ook is komt er een oud vrouwtje uit haar huis en die maakt duidelijk dat zij de sleutel van de albergue heeft en we dus wel hier kunnen verblijven! Super gaaf want we zijn dus de enige 3 personen die daar gaan verblijven. Verder is er ook heel weinig in dit dorpje blijkt nadat we een biertje in het café hebben gedronken. Want er is geen restaurant of eet mogelijkheid en de winkel is gesloten. Zo zijn we dus veroordeeld tot onze voorraad die we hebben in onze tas… Gelukkig heb ik meestal best wel wat eten in mijn tas dus hoeven we niet met honger naar bed. Zo komt mijn voorraad dus erg goed van pas! :D Het is ook super koud in de albergue en na een douche genomen te hebben besluiten we vroeg naar bed te gaan zodat we de dag erna optijd kunnen vertrekken! Want ontbijt hebben we ook niet eigenlijk en aangezien we een stuk van 18km zonder dorpje hebben wil je niet pas om 9 uur vertrekken.



Dag 75
Calzadilla de los Hermanillos  Arcahueja 36km
6 uur gaat de wekker, niemand had zin om op te staan dus uiteindelijk gaan we pas rond 7en eruit. Tas inpakken en de straat op! Het is nog donker, voor een half uurtje maar, maar we moeten daardoor toch een beetje opletten met voorbijkomend verkeer. Een erg mooie zonsopkomst gezien, dat is dus weer het voordeel van wat vroeger beginnen! Op het moment dat het licht is pak ik mijn eigen tempo op en loop ik de 18km heerlijk zelf. Het voelt gewoon erg fijn om zelf te lopen, mijn eigen tempo, maar krijg ook weer een gevoel van dat ik dingen zelf moet regelen zonder afhankelijk te zijn van de groep, en dat doet me wel goed. Daarnaast geeft het je ook weer tijd om over dingen te denken, anders dan als je met mensen loopt. Na 18km toch eindelijk heerlijk rust gehouden! Suin en Gerhard komen ook aanlopen vanaf de andere kant. Zo zijn we weer met zijn 5en. Mark wil nog steeds graag alleen zijn en denkt erover om vandaag door te lopen naar Léon. Inmiddels is de oud romeinse weg helaas ook afgelopen en dat betekent dat ik nu tot aan Léon langs de weg zal lopen. Wel weer even iets anders, maar heeft niet helemaal de voorkeur voor mij. Verder vandaag met wandelen wel weer echt heerlijk weer! Na de lunch wilde ik even een winkeltje opzoeken, het was toen rond half 3, ja net handig want toen was dus echt net alles gesloten, erg fijn die siesta… Stomme Spanjaarden! :P Mijn voorraad dus niet aan kunnen vullen, morgen weer een dag. Met Gerhard en Anne loop ik door naar het einde (dat dacht ik). Daar aangekomen vraag ik waar de albergue is en krijgen we te horen dat die gesloten is. Ja dat schiet dus niet op. 4km verder zou ook een albergue zitten in het volgende dorpje. We besluiten daar dus maar heen te lopen. Mocht die dicht zijn dan wordt het doorlopen naar Léon. Gelukkig is deze open en kunnen we daar ook eten, dus dat is helemaal top. Savonds hebben we heerlijk voetbal gekeken, met voor mij op de achtergrond langs de lijn met Ajax-Apoel, erg chille avond! Voor morgen zit ik alleen nog na te denken wat ik wil gaan doen. Het is namelijk maar 8km naar Léon, erg leuk, maar wel een erg korte dag. Alle andere lopen door morgen, en ik wil me daar niet afhankelijk van maken dus wil echt mijn eigen besluit nemen. Morgen nog maar eens goed over nadenken wat ik ga besluiten.




Dag 76
Arcahueja
Omdat het maar 8km is had ik besloten geen wekker te zetten en wel te zien wanneer ik wakker zou worden. Uiteindelijk kwart over 8 wakker, toen was Gerhard inmiddels al onderweg, want die gaat 28 vandaag lopen. Nog even ontbeten met Anne en daarna mijn tas klaar gemaakt. Anne was inmiddels al vertrokken, misschien zie ik haar in Léon, en anders vast wel weer een andere dag op de camino. Na wat gepuzzeld te hebben wil ik kijken of het mogelijk is dat ik op 22 december aankom in Santiago, dan heb ik voor mezelf ook nog wat tijd om naar Finisterre te gaan, dat is echt aan de kust, ook een eindplek voor de camino. Na het puzzelen en wat denken kwam ik eruit dat ik niet een hele dag in Léon zou willen blijven. Rond 4 uur wil ik dan waarschijnlijk beginnen aan de 20km die dan nog voor de boeg liggen. Dit betekent dat ik vanaf 6 uur in het donker zal lopen, maar dat lijkt me ook wel weer een ervaring, want dat heb ik nog niet gedaan. Eerst de 8km naar Léon gelopen, prima weer, de laatste dagen heb ik daar helemaal niks meer over te klagen! Het is veel door de stad lopen, logisch natuurlijk want Léon is een vrij grote stad. Op het plein voor de kathedraal kom ik Anne tegen en die heeft van het toeristenbureau gehoord dat er veel albergues gesloten zijn. We gaan even een thee drinken en vragen aan de man daar of die voor ons kan checken of de albergue open is. Deze is open gelukkig en daar kan ik dus zo in de middag gewoon naartoe lopen! Anne gaat daar ook heen maar wil daar al tegen het eind van de middag zijn. Ik ga nog even de Kathedraal in, minder bijzonder dan in Burgos en ben dus ook na een half uurtje alweer buiten. Nu even wat voor mijn blog schrijven, wat eten en ga zo nog even door de stad lopen, wil die natuurlijk wel een beetje zien. Daarna maar verder gaan met de 20km die ik nog voor de boeg heb.
Oké ik had me dit wel wat anders voorgesteld eigenlijk. Ik had eigenlijk niet genoten van de kathedraal en door de stad lopen deed me ook heel weinig. Mensen zeggen dat de stad León best mooi is, maar ik kon het gewoon niet zien. Heb nog wel even rond gelopen, maar werd eigenlijk best gek in mijn hoofd. Al het verkeer om me heen, de drukte, de mensen, de uitlaatgassen, nee het werkte echt helemaal niet voor mij. Uiteindelijk in de zon gaan zitten op een plein en gewoon zitten. Maar het gaf me totaal geen rust en ik kon eigenlijk niet blijven zitten. Nog even voor een nieuw broodje gegaan omdat ik in de avond geen eten zou hebben dacht ik. Om 3 uur had ik het helemaal gehad en heb ik mijn tas weer opgedaan en ben ik gaan wandelen! Pff zat er toen al doorheen en had totaal geen zin meer om in de stad te blijven. Muziek opgeknald en gaan was mijn doel. Nou het eerste deel de stad uitkomen was echt een lang stuk, het werkte niet in mijn lijf en merkte gewoon dat ik er nog niet inzat. Na 7km was ik eindelijk uit de stad, kwart voor 5 was het inmiddels, ik zou het platteland op gaan en dus niet meer tussen de hoge huizen lopen. Het zou nog een uur duren voor de zon onder zou gaan, dus was erg blij dat ik nog een uur lekker in de zon zou lopen. En net op dat moment kwam er een dikke mist opzetten en was er dus geen zon meer, helaas, dus meteen een stukje kouder helaas. Er waren 2 mogelijke routes vanaf hier, eentje langs de weg voor 30km, en eentje voor 31km over het platteland. De laatste route was niet heel duidelijk aangegeven, Suin bijvoorbeeld was verkeerd gegaan, maar gelukkig had ik de route op het platteland. Soms kom je hier woorden tegen die mensen hebben gemaakt met stenen. Dus plots zag ik weer stenen liggen, had Anne voor mij geschreven: Buen camino Thom, Venga venga. (Venga venga betekent hurry hurry) aangezien ik toen nog het idee had van ach rustig aan, geen haast schreef ik: i’m coming, no hurry. Tussendoor kwam er opeens een man aangelopen over de weg met een hele kudde schapen achter zich aan, super gaaf, zo zie ik dus toch nog wat als ik rustig aan doe. Ik moest nog 4 dorpjes doorkruisen voordat ik op plaats van bestemming zou zijn. Na het 2de dorpje begon het echt donker te worden en begon ik het toch wat minder prettig te vinden. Het was echt heel mistig, kon nog geen 100 meter ver kijken, er was geen maan en kon mijn hoofdlampje niet aanzetten omdat er anders alleen maar reflectie zou zijn en ik dus helemaal niks meer zou zijn… 200 meter voor ik in het derde dorpje zou zijn begon ik pas de straatlantaarns te zien, dat was echt heel gek, maar was echt heel erg blij dat ik daar eindelijk was. Nog 1 dorpje verder en dan ben ik er!!! Over de normale weg ging mijn weg verder. Ik was trouwens heel blij dat mijn weg echt alleen maar rechtdoor was en er geen wegen links of rechts waren die ik moest nemen. Op het laatste stuk kwam ik nog een paar auto’s tegen, toen was het goed opletten want ook de automobilisten zouden mij natuurlijk niet heel goed zien! Ik was uiteindelijk zo blij toen ik er was!!!! Het was echt onwijs gaaf om zo te lopen, maar ik was toch ook wel een beetje bang soms. Ik zou dit denk ik niet zo snel nog een keer doen! Maar het was wel super om dit gedaan te hebben. In de albergue aangekomen krijg ik van Anne te horen dat het eten klaar is en dat ik dus meteen kan aanschuiven. Ik had Anne verteld dat ik rond 4 uur zou starten en die had dus verwacht dat ik nu ongeveer aan zou komen. Daarom hadden Gerhard en Anne ook voor mij eten gemaakt! Super lief! Uiteindelijk nog tot 12 uur beneden gezeten en heerlijke avond gehad! Toch een super afsluiting dus na een slechte dag!



Dag 77
Villar de Mazarife  Astorga 31,2km
Na een late nacht had ik weinig zin om mijn bed uit te gaan. 8 uur dus opgestaan, kreeg ik nog 2 muffins van Gerhard. Die had echt aan alles gedacht tijdens boodschappen doen en zo had ik dus wat voor het ontbijt. De eerste 10km zette Anne flink de pas erin, waarom weet ik niet precies, maar ik had de keuze gemaakt om met haar mee te lopen. Het voelde achteraf niet helemaal lekker, eigenlijk te hard gelopen voor het niveau wat ik op dat moment voelde, ik voelde me eigenlijk niet goed genoeg om dat tempo op te pakken. Na 10km weer Gerhard en Mark tegenkomen. Mark komt dus niet echt van ons af ondanks dat die dat misschien wel zou willen en alleen zou willen lopen. Hij had expres meer gelopen (ook omdat het lekker voelde) naar León toe om dan iets voor ons te zitten, maar onze plannen veranderde ook en zo was ik dus weer op gelijke hoogte. Even een stukje weer gezellig met Mark gewandeld en vervolgens een lekkere lunch gehad met Mark, Gerhard en Anne. De laatste dagen hebben we allemaal (vandaag over gesproken) een beetje het gevoel van waarom zijn we hier, wat doen we nou eigenlijk. Misschien toch allemaal even een dipje waar we een paar dagen de tijd voor nodig hadden. Na de lunch zat ik ook in een flow van slecht wandelen. Mark zat niet lekker in zijn vel en had even tijd alleen nodig, dus ik wandelde verder met Anne en Gerhard, maar voelde al vrij snel dat het ook niet meer lekker werkte voor mij met hen vlak bij mij. Iets mijn tempo verhogen zodat ik erna even lekker zelf kon wandelen. Niet dat dit veel uitmaakte qua gevoel. Omgeving was ook niet heel indrukwekkend, maar misschien kwam dat ook door mijn gevoel en dat het een erg grijze dag was. Op een gegeven moment liepen we langs een soort tentenkampje waar iemand al voor 5 jaar woont, met alleen donaties die hij krijgt van pelgrims. Er ging net daar een andere pelgrim zitten en ik had besloten om door te lopen. Achteraf vond ik het wel jammer misschien dat ik er niet even ben gaan zitten om zijn verhaal te horen! Even verderop een kleine toren beklommen vanwaar ik de stad al kon zien liggen, maar jeetje wat was het nog een tering stuk daarna. Langs de weg op een gegeven moment, ik had al geen zin meer dus dat werkte niet echt mee. In Astorga aangekomen kwamen we in een grote albergue, maar het waren allemaal kleine kamers met 4 of 8 bedden, dus wel lekker klein ook eigenlijk weer. Met Suin, Mark en Miguel heerlijk even een biertje gedaan en ik voelde me toen echt gelijk weer een stuk lekkerder. Toch gek, maar ook bijzonder, hoe snel je gevoel om kan slaan! Savonds nog even uiteten gegaan met zijn 6en en daarna nog even een biertje met Mark gedaan. Uiteindelijk nog een goede afsluiting gehad van een mindere dag!!!




Dag 78
Astorga  Foncebadón 25,9km
Wat een brute manier van wakker maken heb ik vanmorgen meegemaakt. Er kwam een vrouw binnen, soort van schreeuwend, het licht aanzettend en misschien zeggen dat we ons bed uit moesten. Ik verstond er niks van en wilde nog niet wakker worden… Na wat rustig uit mijn bed gaan uiteindelijk met Mark, Suin, Gerhard en Anne ontbijt genomen in een bar. Er stond een huis van Gaudi in deze stad, dus die wilde Suin en ik nog wel even zien. Hij lag op de route naar de kathedraal, dus dat was fijn. Helaas ging het pas om 11 uur open en konden we alleen de buitenkant zien, maar ook die was erg gaaf! De kathedraal die ernaast lag ook nog even bekeken en vervolgens begonnen met onze wandeling die zou eindigen bovenop een berg. Eindelijk weer een beetje lekker klimmen, had ik wel zin in. Suin besloot vandaag om heel langzaam te lopen, want dat zou waarschijnlijk beter zijn voor zijn voeten. Tot nu toe denk ik 8 Koreanen tegengekomen, maar alle 8 hebben ze blaren of andere problemen met de voeten, ik denk dat die voeten van de Koreanen niet heel sterk zijn. We begonnen vandaag al met regen, dat was iets minder, maar ook dat soort dagen horen er natuurlijk eens in de zoveel tijd weer tussen te zitten. Ik pakte al snel al lekker tempo op en liep lekker in mijn eentje. Vindt dat inmiddels wel weer heel goed voelen soms. Dan kan ik echt mijn eigen tempo pakken en denk je toch weer aan andere dingen dan als je met iemand loopt. Ik moet ook wel eerlijk zijn dat ik het wel leuk vindt om tijdens pauzes mensen weer te zien. De ochtend ging vrij snel voor mijn gevoel. Het was wel vrij mistig, dus kon tijdens het klimmen niet echt ver kijken. Had van Mark gehoord (die heeft in april vanaf Astorga naar Santiago gelopen) dat dit een mooi stuk was en dat je een erg mooie omgeving had. Nja daar zag ik dus niet heel veel van. Na 10km even een pauze gepakt, mocht wel na de hele ochtend regen. Daarna ook weer lekker mijn tempo gepakt en doorgewandeld. Vandaag voelde gewoon erg goed. Veel wegen die modderig, glibberig, vol plassen waren. Gaf me een goed gevoel om deze wegen te moeten bewandelen. Met nog 5km te gaan kwam ik Mark tegen die lunchpauze had genomen. Even erbij gezeten en na een half uur gezegd dat ik weer verder ging. Vervolgens ging de weg uiteindelijk over allerlei smalle, glibberige en modderige paden omhoog de berg op. Ik voelde me erg sterk en kon lekker doorstappen naar boven. Dat voelde ook weer erg fijn, ik had gewoon een super lekkere dag en de omgeving en de paden waren ook erg mooi om weer te zien. Weer iets anders dan alle rechte wegen die we de afgelopen dagen hebben gehad. Het was inmiddels toen ik de erg op ging erg mistig geworden en zag dus maar 50m voor ik bij het dorpje was dat er huizen waren. Er zou 1 privé albergue open zijn en daar zouden we heen gaan. Op het moment dat ik naar binnen stapte kreeg ik meteen een heel rustig en relaxed gevoel! Het was een beetje een hippie plek, maar met heerlijke muziek, een fijne sfeer en gewoon erg gezellig. Het was leuk dat de andere die na mij kwamen precies hetzelfde zeiden. Suin kwam echt pas om kwart voor 6 binnen en het eerste wat die zei was dat die morgen niet meer zo langzaam ging lopen, hij vond het maar niks! :P We hebben heerlijke paella gegeten en een prima avondje gehad. Morgen om 8 uur krijgen we hier ook yoga! Dit soort albergues zijn echt super, niks snel wegwezen maar heel vriendelijk en extra dingen voor de pelgrims.




Dit was het dus weer voor afgelopen week! Voor mij op dit moment nog 180km te gaan. Het is echt heel snel gegaan en nog maar van de laatste dagen hier genieten voordat ik weer terug ga naar Nederland! :)


Voor sommige mensen laatste week school/werk voor kerstvakantie! zet hem op, voor de andere zonder vakantie, heb een erg goede week again!