Dag 80-86 (zonder 86, met 79)

Daar ben ik weer, voor de een na laatste keer.

Op dit moment moet ik nog 20km en zal ik dus morgenochtend in Santiago aankomen!!!!!
Ik moet even snel zijn anders sluit de albergue en kom ik niet meer binnen :P



Dag 79
Foncebadón  Ponferrada 25,1km
Ik had geen wekker gezet in de veronderstelling dat ik vast wel wakker zou worden als mensen gingen rommelen. Nou niet het geval, dus 2 minuten voor 8 wordt ik door Anne wakker gemaakt dat in 2 minuten yoga begint. Heerlijk rustig wakker worden dus… Ik ben erachter gekomen dat ik niet heel flexibel ben voor dit yoga gedoe. Sommige oefeningen waren toch echt een beetje veel te hoog gegrepen voor mij. Maar op mijn eigen manier toch meedoen. Het idee van yoga is volgens mij ook dat je hoofd leeg raakt, en dat is wel goed gelukt want eigenlijk de hele tijd tijdens de yoga was mijn hoofd volledig leeg. Na de anderhalf uur durende sessie van yoga stond er een heerlijk ontbijtje klaar waar ik dus maar even goed van heb genoten. Aangezien ik dus nog geen tijd had om mijn tas in te pakken heb ik dat dus daarna maar gedaan. Uiteindelijk was het 11 uur toen ik vertrok! Wow zo’n ontspannende ochtend heb ik haast nog niet eerder gehad. Vandaag was nog een klein stukje verder omhoog naar het hoogste punt op de camino, als ik de boeken moet geloven, dus dat doe ik dan ook maar. Dit hoogste punt wordt aangegeven met een groot kruis waar stenen omheen liggen. Dit het cruz de ferro genoemd en is eigenlijk onder elke camino loper bekent. De meeste, of enkele, dat weet ik niet, nemen een steentje mee van thuis om die achter te laten bij cruz de ferro. Hiermee laat je dingen achter die je in je leven hebt doorgemaakt, meegemaakt of waar je misschien nog mee bezig bent. Dit kan van alles zijn, wat voor jezelf belangrijk is. Zo heb ik dus ook al vanaf huis een steentje in mijn backpack zitten die ik op deze plek heb achtergelaten. De 2km naar dit punt toe, vanaf de albergue, heb ik met dit steentje in mijn hand gelopen en daar mijn energie ingestopt. Hierdoor had ik eigenlijk weinig om over na te denken toen ik bij cruz de ferro aangekomen was, maar het was heel mooi om die energie op de weg er naar toe er al in te kunnen stoppen. Vrij snel erna kwamen we bij een bijzonder huisje. Het is een oude plek, heel primitief, maar het deed me erg veel van binnen, zag er toen een bijzondere ketting hangen en dacht die ga ik kopen! Vervolgens doorgelopen en toen begon de afdaling, wow die was echt best wel heel pittig! Wel schitterende uitzichten hebben we gezien! Maar de weg bestond uit alleen maar stenen, dus de hele tijd goed uitkijken waar je je voeten moest neerzetten. Ik begon me wel heel sterk te voelen en werd heel blij om hier zo te kunnen lopen met al die uitzichten. Vervolgens na lunch heb ik toen ook mijn muziek opgezet en dat versterkte mijn gevoel alleen maar en ben toen echt heel lekker verder naar beneden gelopen!!! Rond 5km voor het einde nog met een paar mensen een biertje gedaan op een terrasje, ja je moet er natuurlijk wel van genieten. Inmiddels was het al half 6 en zouden we dus sowieso in het donker gaan lopen. Ik had natuurlijk een paar dagen geleden ook in het donker gelopen en wist voor mezelf nu ik met meer mensen was ik het niet heel erg zou vinden. Het had eigenlijk ook wel weer iets om rond 7 uur daar binnen te komen. Meteen de tas in de kamer gezet en een pizzeria gezocht om daar te gaan eten! Echt zo’n super dag gehad dus, erg veel gebeurd en heb er heel erg van genoten!




Dag 80
Ponferrada  Villafranca del Bierzo 24,7km
Kort dagje, dus besluiten Mark en ik om eerst maar eens heel rustig een ontbijtje te nuttigen! Er was een kasteel, zoals je zeg maar een bouwmodel hebt, midden in deze stad, die wilde we eigenlijk bekijken, maar helaas was die gesloten op maandag . Dus vandaar een uitgebreid ontbijtje genomen. Het eerste gedeelte was eigenlijk best saai, veel langs de weg gelopen, de hele tijd auto’s die langs ons raasde, nee het was nog niet heel goed begin. Na 10km al even zitten en eigenlijk willen we daarna gewoon niet meer verder. Maar om uiteindelijk in Santiago te komen moet ik toch echt doorlopen, anders kan ik niet mijn vlucht nemen die ik graag zou willen. 5km verder gaan we weer zitten maar nu voor lunch. Even goed gekeken naar vliegtickets en uiteindelijk tot het besluit gekomen dat we waarschijnlijk de 24ste onze vlucht terug zullen gaan boeken. Hierna beide tot het besluit gekomen om even te bellen met onze moeders, ahhhhh wat lief. Voor Mark was het belangrijk want misschien zou zijn moeder naar Santiago komen, dus dan wist die of die wel of niet zijn vlucht kon boeken. Ik loop sneller dan hij doet en ben even lekker met mijn moeder aan het bellen. Er komt op een gegeven moment een weg van links die zich erbij voegt en daar loopt dus Mark 10 meter achter mij… Er bleek dus een andere weg te zijn en ik bleek de extra lange weg te hebben gepakt. Achja, was lekker bezig en was er bijna dus dan is het geen probleem. Met 10 man vervolgens nog een biertje gepakt in een bar nadat we hadden opgefrist. Eindelijk een duveltje kunnen drinken, heeft lang geduurd voordat ik die hier had gevonden. Daarna met denk ik echt 18 mensen in de albergue gegeten, was super gezellig en de tijd vloog voorbij, het was dus super snel al wat later en dan naar bed want morgen staat O’Cebreiro voor de boeg, een erg flinke klim, dus beetje uitgerust zijn is opzich erg fijn.




Dag 81
Villafranca de Bierzo  O’Cebreiro 30,1km
Ik moest vandaag om half 8 aan het ontbijt zitten, dat zat bij de prijs inbegrepen en was van half 8 tot 8, dus om 7 uur opgegaan om alvast klaar te zijn voor het ontbijt. Die man vond het denk ik echt leuk om alles te maken voor de pelgrims want hij deed echt zijn best met getoast brood en eitjes, erg leuk. Vervolgens met Suin vertrokken. Had van Mark gehoord dat er meerdere wegen waren. 1 daarvan ging na het dorpje meteen rechtdoor en dan zou je 8km over de weg lopen, een andere optie was om meteen rechtsaf stijl omhoog te gaan en dan dus mooi uitzicht te hebben maar wel flink moeten klimmen. Was ook 2km langer, maar ondanks dat O’Cebreiro voor de boeg lag besloten we om de mooie weg omhoog te nemen. Pffff dit was echt heel pittig zeg, maar wel onwijs mooi. Het was de hele tijd aan het miezeren, hard genoeg om zeiknat te worden, dus dat was iets minder. Het mooie daarvan is wel weer dat je super mooie regenbogen kan zien als de zon aan het schijnen is! Dat was ook het geval dus daar enorm van genoten. Het was wel een enorm pittig begin. Met de regen, hard omhoog lopen en de modder wegen was het pittig om te wandelen. Na 10km was ik dus echt wel even toe aan een pauze en Suin en ik kwamen toen Hal en Guy (2 jongens uit Engeland) tegen waarmee we naar een bar zijn gelopen. Klein dorpje waar we in waren en bij de bar aangekomen was die gesloten. Er stond een bordje dat we de bel moesten drukken, dus zo gezegd zo gedaan, komt er een vrouw van een huisje ernaast in haar jogging outfit aanlopen die de deur opende. Ook grappig dit weer meegemaakt te hebben. Het was er ook vrij koud, wij waren de enige dus niet zo wonderlijk. Na de flinke klim omhoog moesten we ook nog een flink stuk omlaag wandelen, ook lekker pittig. Hele chille en gezellige gesprekken gehad met Suin, echt genoten. 10km verder weer even een broodje genomen want vervolgens zou de klim naar O’Cebreiro gaan beginnen. Het tweede deel was trouwens veel langs de weg lopen, was geen probleem want er was weinig verkeer en heb erg leuk met Suin lopen praten. Vervolgens tijdens de lunch Mark nog even gezien die vervolgens iets eerder vertrok maar we zagen hem vrij snel weer terwijl we richting de berg gingen. Het begin was nog best prima te doen, ik dacht in het begin is dit het. Maar nee, het laatste deel ging toch echt scherp omhoog! Gewoon lekker doorstappen en dan ben je vanzelf wel een keertje boven. Hoe hoger we kwamen hoe vaker het begon te miezeren, kwam ook omdat we dichter bij de wolken waren aangekomen. Sommige wegen lagen vol met drassige prut, net lekker als je schoenen met scheuren hebt en daardoor niet volledig waterdicht meer zijn. Kon hier niks aan doen en was het dus maar gewoon doorstappen naar het einde van de klim toe. 3km voor het einde nog even gezeten om een biertje te doen met de 2 Engelse jongens en Mark. Helaas besloten die toen om daar te blijven, ik wilde erg graag nog het laatste deel naar de top afleggen dus besloot te vertrekken. Na een klein stukje merkte ik al snel dat ik niet genoeg gegeten had en dat het biertje dus naar mijn benen begon te zakken. Ik wist dat het maar 3km was dus dat ik er ook elk moment kon zijn. Eenmaal aangekomen in de albergue en dus op de top van de berg was ik helemaal uitgeteld en was helemaal gesloopt. Wat de laatste 3km dus wel niet allemaal met je kan doen!!! Na een douche en nog even zoutjes, chocolade en wat brood was ik redelijk opgeknapt en voelde ik me weer sterk genoeg. Aangezien er 1 restaurant open was zijn we daar lekker gaan eten. Daarna had ik een tweepersoons bed voor mij alleen, zo lekker om dat weer eens te hebben in plaats van een te kort bed waar ik net niet in pas, maar dat zijn bijzaken voor een pelgrim, slapen is slapen! :P




Dag 82
O’Cebreiro  Samos 31,2km
Oké misschien praat ik soms teveel over eten, maar het ontbijt deze morgen was echt heel relaxed en uitgebreid! Ze hebben hier een heerlijke Santiago taart (ja zo heet die…) en verder veel brood gegeten, was erg goed. Rond kwart over 9 begonnen met wandelen, achteraf zal blijken dat Mark op dat moment al voorbij mij was gelopen. Met Suin, Anne en Gerhard begonnen. We konden helaas echt heel weinig zien omdat we nog steeds in de wolken aan het lopen waren… Dit zorgde er ook voor dat het in het begin nog wel aan het miezeren was. Gelukkig niet hard genoeg voor regenbroek en in het begin was het dus ook wel even lekker verfrissend. Na 10km even bij een barretje pauze gehouden. Daarna was het eerst nog een stuk langs de weg, dit was best relaxed om langs te lopen, vrij vlak nog, maar al vrij snel ging het steeds steiler naar beneden en moesten we echt goed opletten waar we aan het lopen waren. Gerhard en Anne liepen wat langzamer waardoor Suin en ik dus vooruit liepen. Ook vandaag weer erg gezellig gehad met Suin, erg leuke gesprekken. Het is de een na laatste dag dat Suin er is, dus was super om nog even te lopen samen. Meteen toen we Triacastela inliepen was er een klein restaurantje/bar waar blijkbaar de andere pelgrims die eerder vertrokken waren al zaten. Daar kwam ik ook Mark en de Engelsen jongens tegen die 3km verder moesten lopen omdat ze gister eerder gestopt waren. Ze waren vroeger vertrokken waardoor ze dus al voor mij aan het lopen waren de hele dag. Na de lunch moesten we nog 10km verder lopen. Er waren 2 opties om te wandelen, bij de ene optie zouden we nog 20km voor de boeg hebben en bij de andere optie zouden we uitkomen bij een klooster na 10km. Dit was dus nog een lekkere afstand om te moeten pakken voor het einde van deze dag. Met Suin en Magelie liep ik dit laatste stuk. Lekkere stukken langs de weg, maar gelukkig ook over bospaden kunnen lopen. Rond 6 uur kwamen we uit bij het klooster, het oudste van Spanje als ik het goed begrepen heb. Om half 8 zou er een mis zijn, dus dat leek me bijzonder om bij aanwezig te zijn. Eerst even iets gedronken, de mis was precies rond etenstijd, dus besloten om uiteindelijk erna nog maar wat te eten. Iedereen was buiten en ik legde nog even iets weg binnen, 10 sec later ben ik weer buiten en is iedereen weg… Dat was echt heel raar, dus ik zoeken naar een ingang zodat ik naar de mis kon, op een deur bonken, maar nergens reactie. Het was nog 6 min voor mis dus ik was niet te laat… Vervolgens kwamen er nog Koreanen aanlopen de Litouwers, dus wij opzoek naar de ingang maar tevergeefs. Iets over half 8 zagen we de man die het regelde buiten staan en vroegen naar de ingang voor de mis. Toen zei die dat we te laat waren. Nja dat is niet goed voor mij als ik weet dat ik optijd was, dus zei dat ik 6 min ervoor er al was en dat het dus stom was dat ik er niet meer in kon. Gelukkig blijf ik dan lekker rustig, maar het werkte want uiteindelijk hielp deze man ons wel naar binnen. Helaas zat ik daarna de eerste 5 min vervolgens nog met een beetje woede in mis en kon ik er niet super van genieten. Het was wel erg mooi en daar kon ik later wel van genieten. Na de mis nog even iets gegeten in de bar en vervolgens lekker in het koude klooster geslapen. Morgen kunnen we vanaf 10 uur een rondleiding krijgen door het klooster dus morgen alle tijd met rustig opstaan en ontbijten, echt een goede vakantie eigenlijk.




Dag 83
Samos  Barbadelo 19,2km
Ik had mijn wekker op half 9 staan omdat ik toch pas om 10 uur naar de rondleiding kon. Om half 8 werd ik alleen wakker getikt door Mark dat ik volgens het schema om 8 uur buiten moest staan. In de winter gelden deze regels meestal niet heel erg omdat het veel rustiger is en de mensen dus minder tijd nodig hebben voor de schoonmaak. Maar om toch niet in mijn eentje nog in bed te blijven liggen ben ik er uit gegaan en mijn spullen bij elkaar gaan zoeken. Naar een barretje toe om 1,5 uur te ontbijten, want zoveel tijd hadden we voor we de rondleiding in het klooster konden krijgen. Het was super voor mij, ik kon voor extra brood blijven vragen, en kon dus zo een heerlijk groot ontbijtje eten! Het is vandaag de laatste dag van Suin omdat hij vandaag in Sarria achter zal blijven om op zijn vriendin te wachten zodat ze samen het laatste stuk lopen. Suin zelf vindt het erg jammer, maar ook leuk om zijn vriendin weer te zien. We hadden de afspraak gemaakt om daarom gezellig rond 2 uur in Sarria te gaan lunchen met een groep voor het afscheid van Suin. We moesten nog 15km naar Sarria en als we dus rond 11 uur zouden lopen zou het prima zijn. Gister was er al iemand die de tour had gedaan en die zei dat het 30 min zou duren. Ja dat was de tour in Spaans inderdaad, wij hadden Magelie die de hele tour naar Engels vertaalde en zo waren we uiteindelijk tot kwart over 11 bezig met de tour. Voor we onderweg waren was het inmiddels half 12 en was het dus onmogelijk om om 2 uur in Sarria te zijn. Ik ben met Suin gewoon hoog tempo gaan lopen zodat we niet heel veel later in Sarria zouden zijn. Wel erg genoten van het laatste stuk met hem, van de gesprekken maar ook van de natuur want dat is ook belangrijk om van te genieten. Rond half 3 waren Suin en ik dan eindelijk op de plek waar we gingen lunchen. Er waren al 5 andere aanwezig, maar die hadden geen tour gedaan dus logisch dat die er al waren. De Engelse jongens kwamen ook na 15 min aanlopen en gingen mee lunchen. Inmiddels was het al 3 uur en moesten we nog beginnen met lunchen. Mark en Magelie hadden het teken naar het restaurant niet gezien en op een gegeven moment kreeg ik een belletje of we nog in Sarria waren en zo ja waar, dus als laatste kwamen Mark en Magelie ook nog en waren we met een groep van 12, erg gezellig. Na een prima lunch was het inmiddels al bijna 5 uur en hadden we eigenlijk geen zin meer om ons plan van nog 13km verder te gaan te doen. Uiteindelijk besloten nog 4,8km te doen naar het volgende dorpje. Na Suin gedag gezegd te hebben moesten we verder, vond het wel jammer want kon het echt heel goed met hem vinden, was super gezellig met hem. Aangekomen in Barbadelo was het echt drama… de albergue was echt heel klein, kleine slaapruimte, koude douches, niet echt heel fijn dus. Daarnaast hadden we een erg gezellige Italiaanse mevrouw bij ons op de kamer liggen die het niet leuk vond dat wij er allemaal bijkwamen! Ze werd ook boos tegen de vrouw die alles regelde dat ze een andere kamer wilde omdat dit echt niet kon. Achja ze mocht ons blijkbaar heel erg! Met Mark naar een restaurantje gelopen in dit vergeten gat, waar we eigenlijk eerst alleen een biertje willen drinken. De eigenaar zegt dat dit niet kan, vervolgens wil zijn vrouw ons wel geven en krijgen we uiteindelijk een biertje. Aangezien we nog niet wisten of we hier gingen eten zei de vrouw dat ze dan met 10 minuten dicht zou gaan, wij gaven aan dat er nog meer pelgrims waren die misschien wel wilde eten. En zo kwamen er inderdaad iets later de andere en die wilde wel iets eten, zo werd die man ook opeens heel vriendelijk, nergens een probleem en ben ik uiteindelijk ook gaan eten. Toch wel een gezellige en grappige avond gehad uiteindelijk.




Dag 84
Barbadelo  Hospital de la cruz 31,8km
Blijkbaar hadden sommige echt heel slecht geslapen door de Italiaanse vrouw. Ze dacht veel aan zich zelf want in de nacht ging ze naar het toilet, met licht aan en de deur open. Niet iedereen was hier zo blij mee. Ik heb niks gemerkt en dus gewoon heerlijk geslapen! We vertrokken zonder een ontbijtje gehad te hebben omdat er niks was in dit mini dorpje. Met hoofdlampje op het donker in, had ook wel iets, leuk om zo te wandelen! Het ging lekker tussen de boerendorpjes door, over de bosweggetjes. Na 8km kwamen op een top plekje, inmiddels staan er namelijk elke 0,5km paaltjes met hoeveel het nog is naar Santiago. Op dit paaltje stond dat het nog 100km naar Santiago was. Wow gewoon nog maar 100km, echt zo snel gegaan en echt onvoorstelbaar dat het zo dichtbij is, zo voelt het helemaal niet! Even een foto gemaakt en weer verder. In Ferreiros hopend dat er een barretje zou zijn die open is werden we helaas teleurgesteld en zijn we maar even op een bankje gaan zitten om wat te gaan eten. Al snel was het vrij koud en besloten we door te lopen. 200 meter verder bleek dus een barretje te zitten en daar zijn we binnen gaan zitten om wat op te warmen en wat te eten. Erg gek dat we er dus wel zo dichtbij waren! Nog een stukje doorlopen vervolgens en we waren in een grotere stad. Dit bestond vroeger uit 2 dorpen, maar die zijn in de jaren 60 onder water gezet omdat er een water reservoir moest komen. De mensen zijn hoger op gaan wonen en dat heet nu Portomarin. Het water stond nu erg laag dus je kon nog de oude restanten van de 2 dorpen zien. Zeker het kijken waard. Nog even bij de kerk gekeken die in 1 van de 2 dorpen stond, afgebroken is, nummertjes op de stenen gezet en in Portomarin weer opgebouwd. Cool om te bedenken hoeveel tijd en energie dat gekost moest hebben. Met Mark in een heerlijk restaurantje gezeten, met een mooi uitzicht over de rivier! Super plekje om lekker rustig te zitten en te eten. Vervolgens nog een klein stukje met Mark gelopen waarna we beide onze muziek nog even opgezet hadden en ons eigen tempo hadden gelopen. Ik was onderweg nog een meditatiecirkel tegen gekomen en ging deze dus ook weer lopen, ik werd er echt leeg van en dat was een goed gevoel. Uiteindelijk hadden we bedacht om in Ventas te slapen, omdat daar 2 prima albergues zouden zitten. Daar aangekomen zaten Magelie, Gerhard, Anne en Miguel op het stoepje, bellend naar andere albergues, omdat hier alles gesloten was. Na 10 minuten besloten terug te lopen naar Hospital, in de hoop dat deze albergue open zou zijn, anders hadden we toch naar een andere oplossing moeten zoeken. 1,5km terug zat Hospital en gelukkig was de albergue open. Omdat er niet heel veel mensen in de albergue waren en er genoeg bedden waren had bijna iedereen een 2 persoonsbed (2 stapelbedden naast elkaar) voor zichzelf. Eerst even naar het barretje/restaurant gegaan om wat te drinken en te eten. Iets eerder terug gegaan dan de andere omdat ik nog even wilde douchen. Heel leuk want er waren 2 douches zonder tussenschot dus stond heel gezellig met Mark onder douche!




Dag 85
Hospital de la Cruz  Melide 28km
Bijna iedereen had bedacht om rond 8 uur in het barretje van gisteren te gaan ontbijten. Ik had toevallig gisteren al wat eten gekocht en had niet heel veel behoefte om dus een ontbijt daar te nemen, kon ook wel met mijn eigen spullen. Mooie gelegenheid om dus een half uurtje langer te blijven liggen. Rond half 9 besluit ik toch maar eens mijn bed uit te gaan en alles op te ruimen. Als laatste vertrek ik uit de albergue, maar ik ben als 1 van de eerste uit het plaatsje weg, prima idee dus. Het is een mooi stuk waar we doorheen wandelen, redelijk makkelijk te lopen, veel asfaltweggetjes die we lopen die helemaal leiden tot Palas del Rei. Tussendoor nog even een korte pauze genomen, maar daarna weer lekker doorwandelen. Ik was net wat te snel eigenlijk want ik hoorde later dat de mensen achter mij, Mark, Gerhard, Anne het slachten van een varken hadden gezien. Dit is niet het leukste om te zien denk ik, maar je ziet dit niet elke dag dus was wel tof geweest als ik het had gezien. In Palas del Rei konden we heerlijk zitten. Verderop zouden ook niet heel veel plaatsen meer komen waar we iets konden eten dus was Palas del Rei de plek waar we moesten eten voor we de rest van de weg gingen afleggen. De omgeving was wel heerlijk om doorheen te wandelen, lekker rustgevend, maar verder was er niet heel veel. We lopen eigenlijk nu voor de tweede of derde dag om een weg heen. De ene keer lopen we aan de linkerkant van de weg, dan weer aan de rechterkant, dus we wisselen lekker de hele tijd en we moeten dus ook geregeld de weg oversteken. Het was een aardig lang stuk zonder een bar tussendoor dus zijn Mark en ik nog even ergens gaan zitten. Vervolgens kwamen Anne en Gerhard ons vergezellen. Die liepen iets sneller maar gingen vervolgens in de bar zitten waar ik voorbij liep. Mark en ik zette ook beide onze muziek weer op en dan kom ik in mijn eigen snelheid en ga ik in een heerlijke tempo door naar de finish. In de stad was het even zoeken naar de juiste albergue. Uiteindelijk niet heel moeilijk want zoveel is er nu ook weer niet open dus er was maar 1 mogelijkheid. Op het moment zijn eigenlijk alleen maar de albergues die geregeld zijn vanuit de gemeente open dus daar gaan we nu elke avond heen. Savonds zijn we pulpo (inktvis) gaan eten. Was mijn eerste keer, nog niet geheel mijn smaak, maar opzich wel lekker en heb er van genoten om dit in Spanje te kunnen eten!!!!






Dit was het voor de afgelopen dagen, nog 1 verslag te gaan en die zal ik na mijn reis posten, maar waarschijnlijk niet op de gebruikelijke zondag, dus geniet van het laatste verslag op deze zondag!!!!

Dikke knuffels van de pelgrim!!!!