Dag 7-10

Jaja mensen, hier is die dan weer. Een lekker lang verslag omdat jullie blijkbaar mijn stijl van schrijven leuk vinden. En om jullie zoveel mogelijk mee te laten genieten van mijn avonturen schrijf ik dus maar uitgebreid. Voila, geniet ervan!!


Dag 7
Mechelen  Leuven 26,3km
Na een onrustige nacht met 2 aparte mannen op mijn kamer (de een liep de hele nacht heen en weer met medicijnen en de ander vertrok om half 5 uit het hostel) ging ik mij weer klaar maken voor de volgende wandeldag. Ja dat is iets waar ik me geen zorgen over hoef te maken, wat ik morgen weer zal gaan doen. Voor de komende 2,5 maand zal dat nog bestaan uit elke dag een stuk wandelen. De mevrouw van het hostel was wel erg aardig vandaag want ik mocht gratis een lunchpakketje maken omdat ik nog helemaal naar Santiago mocht! Deze vrouw werkt al ongeveer 30 jaar in dit hostel en ziet pas voor de 2de keer zo’n jong iemand daarheen lopen, dat vond ik toch wel even leuk om te horen. Vandaag werd ik naar een kanaal geleid waar ik heel gezellig welgeteld 23km langs mocht lopen. De laatste 3,3km heb ik besteed om de stad in en uit te komen.. In het begin is dat best mooi, en zeker als er iets van natuur om heen zit heb je iets om naar te kijken. Maar na 10km begin je het opzich wel te kennen en mag het landschap wel veranderen. Als het goed is kom ik morgen iets meer door het bos en wordt de wandeldag minder eentonig. Let’s hope so! Tot nog toe blijven de afstanden goed te doen, weinig spierpijn. Hoop alleen dat de tochten wat meer door de natuur zullen gaan in plaats van over het asfalt. Maar dat is iets wat ik de komende laatste 2,5 maand ga leren. Nu nog even lekker op een terrasje zitten omdat ik nog moet wachten tot ik bij mijn mensen waar ik slaap naar binnen kan, die komen om half 6 aan. Het is nu weer wat later op de avond, dus toch nog maar even mijn dag afmaken. Ik kwam in een appartement op de 5de verdieping met super uitzicht over de stad. Op het moment dat ik binnenkwam kreeg ik meteen een paar vragen waarvan ik zoiets had, huh hoe weten deze mensen dat. Ik denk dat deze mensen rond de 80 jaar waren (sorry als ik het fout heb) maar zij hadden mij even op facebook bekeken, want ja je moet wel weten wat je in huis haalt hea. GEWELDIG! :D echt leuk om te zien dat mensen nog zo met de tijd meegaan. Aangezien het 3 oktober is en het in leiden dus leids ontzet is, is er heerlijke hutspot voor mij gemaakt, jummie, toch super tof als mensen zo aan je denken. Tijdens de avond blijkt dat deze mensen zelf de camino ook gelopen hebben en zo komen er dus leuke verhalen op tafel. Ik krijg ook nog een paar tips en wij praten over wat de camino zoal aan mensen geeft. Een erg gezellige maar ook bijzondere avond dus weer. Dit maakt het voor mij op dit moment leuk om bezig te zijn met mijn camino, want ook dit is onderdeel van de route.


Dag 8
Leuven  Orp-Jauche 33,45km
Na een heerlijk ontbijt gekregen te hebben in Leuven werd het weer tijd om te stappen. Rond 9 uur ben ik daarom weer vertrokken. Eerst liep de mevrouw nog even met mij mee om een stempel bij een oude pastoor te halen. Vervolgens na een korte boodschap de weg gezocht en gaan met die banaan. Ik kwam er al snel achter dat ik een telfoutje had gemaakt in het aantal kilometers. Ik bleek in plaats van 30km 33,45 te moeten lopen. Maar gelukkig waren de mensen waar ik zou gaan slapen er pas rond 6 uur dus had ik ook geen haast om vroeg binnen te zijn. Vandaag bracht een mooie dag, super lekker weer. Daarnaast liep ik bijna de hele dag tussen de boerenvelden door. Op hele smalle paadjes afdalen of naar boven lopen, en dan boven komen en een super mooi uitzicht over de velden hebben, Genieten! De paadjes bestaan gelukkig ook niet uit asfalt maar uit gras, steentjes, keien. Een lekkere afwisseling voor de voeten, zo heb je alle spieren nodig om goed te controleren hoe je stapt. Ik vind dit persoonlijk een lekkere manier van lopen, beter dan lopen op het asfalt. Alhoewel dat soms ook best even lekker is. Ik heb inmiddels mijn eerste route boekje doorgewerkt en ben dus net begonnen aan mijn tweede. Tegen 6en kwam ik aan bij mijn overnachtingsadres. Jeetje wat leuk weer. Oorspronkelijk een oude boerenhoeve, maar die is geheel omgebouwd tot een super groot woonhuis. Ik vind het super leuk om savonds even bij mensen thuis te zitten, dit geeft dan net even wat meer gezelligheid, even praten, maar ook een warm gevoel. Inmiddels ook in het Frans talige gedeelte van België gekomen, dus ik kan eindelijk mijn goede Frans weer gaan gebruiken, dit belooft nog wat, gelukkig spraken de mensen hier nog Nederlands. De mensen waren wat later dan gebruikelijk thuis dus werd er pizza gehaald (dat vond ik echt heeeeel erg zeg) vervolgens ook genoten van een heerlijk toetje, echt eentje waar ik U tegen zeg. HMMMM, een dikke verwennerij!!!


Dag 9
Orp-Jauche  Namen 33,5 km
Vanmorgen heerlijk opgestaan met een goed ontbijtje dat voor me klaar stond (Nog maar even genieten zolang het zich voordoet). Na een hartelijk afscheid werd mij nog even de weg gewezen zodat ik niet verkeerd zou lopen. Voor het eerst sinds dat ik vertrokken ben uit Heemstede is het een beetje fris (toch maar weer in korte broek, ik ben gek) en begin ik de dag met bewolking en al vrij snel ook miezer. Het heeft de hele nacht geregend dus het eerste stuk tussen de velden door zorgt voor lekker glibberen. Ik kom al vrij snel op een weg die ik ongeveer 30km moet volgen tot de volgende bestemming (namen). Na 2km komt een viervoetig mensenliefhebber mij tegemoet lopen. Ik hoopte oprecht dat zijn baasje om de bocht zou komen of dat de hond gewoon door zou lopen. Helaas, het mocht dus niet zo zijn, ik mocht uiteindelijk 5km lang met deze levensgevaarlijke lieve viervoeter samen lopen. De hond trok zich niks aan van alle wielrenners op de weg. Hierdoor voelde ik mij verantwoordelijk voor het welzijn van deze fietsers en probeerde ik hen dus te waarschuwen. Met ‘ATTENTION’ ‘excusez-moi’ en ‘ce n’est pas mon chien’ probeerde ik de mensen te waarschuwen. Na 5km stopte er een fietser naast me, gelukkig een Vlaming, en die vond de situatie wel leuk en begon me te helpen door de politie en andere te bellen. Uiteindelijk kwamen wij in contact met de eigenaar en die kwam de hond ophalen. Wat er precies aan de hand was weet ik niet (snel Frans versta ik helaas nog niet). Daarna kon ik weer ongestoord mijn weg vervolgen naar Namen. Om half 5 aangekomen bij het gezin waar ik deze nacht door zal brengen. Het begin is een beetje raar, er zijn veel mensen in huis en ik snap niet precies wat er nou aan de hand is aangezien er veel in het Frans gaat. Uiteindelijk blijkt dat er nog een paar mensen tijdelijk in dit huis wonen, maar dat is niet heel interessant. Tijdens het eten praat ik gezellig met de mensen in het Frans, maar soms ook in het Engels als ik er echt niet meer uitkom. Op het moment dat er langzaam Frans gepraat wordt kan ik het nog aardig volgen. Het blijkt dat normaal de Nederlanders geen woord Frans praten, dus voor de Nederlandse termen doe ik het nog erg goed! Savonds komt “the proposal” op de tv, geheel in het frans, maar wel erg grappig om dat te zien!


Dag 10
Namen  Anhée 21,5km
Ja ik ben inmiddels in de dubbele cijfers gekomen. Dit betekend dat er dus inmiddels alweer 10 dagen gevuld met wandelen opzitten. Als ik dat zo ga bekijken gaat die tijd best snel voorbij. Het lopen gaat vrij gemakkelijk, lekker genieten onderweg en een beetje stappen. De avonden zijn erg wisselend maar toch ook vrij gelijk. Ergens aankomen, douchen, beetje praten, eten, nog even wat op de tablet bekijken of tv kijken en dan maar is mijn bedje opzoeken om weer energie op te doen voor de dag erna. Na een ontbijtje de rugzak weer opdoen en lopen. Deze dag voert me langs de maas, of de meuze zoals die hier heet. Gelukkig is er een mooi pad pal naast de maas gemaakt zodat ik niet de hele tijd langs de auto’s loop. Best mooi en rustgevend zo de hele dag langs dit water. Na een korte dag van ongeveer 4 uur kom ik aan in Anhée. Ik vind het te vroeg om al naar mijn slaapadres te lopen, dus even boodschappen doen en een cafeetje opzoeken. Na heerlijk even gezeten te hebben (wat toch voelde als nutteloze tijd aangezien je niet super veel te doen hebt) ben ik naar mijn slaapadres gegaan. Het Frans gaat me verbazingwekkend redelijk af, met vooral de hulp van google translate kom ik toch een heel eind. Ik eet hier in mijn eentje omdat deze mensen savonds niet warm eten ofzo (kijk dat soort dingen begrijp ik dus niet helemaal in het frans…). Verder wel leuk want ook deze man heeft de camino zelf gelopen. Ik blijf het super vinden dat zulke mensen hun huis open stellen voor mensen zoals ik. Het blijkt wel dat ik een beetje buiten het seizoen aan het lopen ben aangezien er dit jaar ongeveer 80 mensen zijn geweest en de vorige die hier geweest is een maand geleden over de vloer kwam… Weinig kans dat ik op het komende stuk iemand tegen kom dus.


Ik zal zo snel mogelijk de bijbehorende foto's bij het verslag plaatsen.

Dikke knuffel van de pelgrim