Dag 31-37

Het is zondagavond, kwart voor 7, iets eerder dan vorige week, en is het dus aan mij weer de taak om te zorgen dat jullie je wekelijkse leeskost krijgen. Ik zit inmiddels heerlijk met een biertje dit voor jullie te regelen. Dus als je dit vanavond nog gaat lezen, pak er lekker iets te drinken bij en ik hoop dat jullie het weer leuk vinden om te lezen! (Zo niet, ook goed, ik geniet ervan! :P)


Dag 31
Nevers  Saint-Pierre-Le-Môutier 35km
Ik had weer zo’n dag waarbij je opstaat en denkt nee, dit gaat hem niet worden. Had wel super lekker geslapen, werd uitgerust wakker. Lekker ontbijtje en weer op weg. Eerst kijken of ik nog even de kathedraal kon bekijken, maar die bleek dicht te zijn, werd gerestaureerd helaas. Langs de supermarkt om weer wat etenswaren in te slaan en weer verder lopen. Het was vandaag erg mistig, gelukkig niet heel koud, maar toch houd ik meer van het zonnetje! Vandaag weer een dag die vooral bestond uit over asfalt lopen. De uitzichten blijven nog steeds erg mooi, dus daar ben ik erg blij mee. Zoals ik al zei heb je soms van die dagen dat je gewoon weet nee dit wordt hem niet. Welk gevoel op zo’n moment overheerst is moeilijk te zeggen. Denk dat ik me vandaag gewoon weer beetje eenzaam voelde. Je weet dat in Nederland alles en iedereen doorgaat. Coschappen, werken, studie, sport, alles gaat door. En tuurlijk voor mij gaat ook alles door, want mijn gedachten staan haast nooit stil, dus ik snap dat ik niet stil sta. Maar toch voelt het alsof je soms niet helemaal erbij bent omdat je met iets heel anders bezig bent en de dingen in Nederland voor mij soort van stil staan. Klinkt misschien allemaal een beetje gek, maar weet niet hoe ik het anders kan uitleggen. Als ik me dan zo’n dag een beetje eenzaam voel zet ik vaak mijn muziek op en aangezien ik toch in de natuur loop begin ik lekker mee te zingen! (jullie blij dat jullie daar geen getuige van hoeven te zijn). Ook een beetje mee doen met een dansje ofzo kan heerlijk helpen. Het geeft even afleiding en zorgt dat zo’n dag wat sneller voorbij gaat. 35 km was uiteindelijk verder dan ik had gedacht en was aan het einde ook echt blij dat ik er was. Deze vrouw heeft de tocht 2x zelf gedaan met de fiets en heeft nu voor de pelgrims een deel van haar huis verbouwd tot pelgrimsverblijf. Echt super lekker, alles staat erin. Gewoon soort van huisje heb je dan. Geeft een lekker gevoel en zo heb ik dan toch een heerlijke avond gehad!


Dag 32
Saint-Pierre-Le-Môutier  Lurcy-Lervis 26km
Toen ik vanmorgen opstond had ik weer een rot gevoel, geen zin. Was ook beetje sloom daarom, ging uiteindelijk pas om kwart over 11 weg bij mijn adres, dat kon ook makkelijk want in mijn beleving was het maar 21km wat ik moest lopen. Ik wist dat ik eerst nog 2km naar het begin van het dorp moest lopen, hier nog even brood gekocht en toen was het uiteindelijk 12 uur dat ik echt vertrok voor mijn 21km. 5km later kwam ik erachter dat de camping nog 5km verder lag en dat ik dus opeens een uur later aan zou komen. Dat betekende dat ik dus rond kwart over 5 pas klaar zou zijn voor vandaag. Niet dat dat heel erg is, dus gewoon lekker doorlopen. Opeens kwam ik de vrouw tegen waar ik de nacht had doorgebracht. Super bizar, die kwam me opeens tegemoet met de fiets. Nog even gepraat en daarna weer de weg vervolgd. Gelukkig ging mijn gevoel van de ochtend over en heb ik een heerlijke wandeldag gehad. Ook weer super lekker weer, dus niks om over te klagen. Als ik dan in alleen mijn shirt loop is het heerlijk om boven op een heuveltop waar wind staat met mijn armen wijd te lopen. Voelt dan echt als een heerlijk geluksgevoel. Alsof je helemaal vrij bent. Aangekomen op de mini-camping wordt ik naar de caravan gebracht. Ja vannacht ga ik weer een soort van beetje kamperen. Klinkt misschien raar maar krijg er toch een kampeer gevoel van, aangezien er geen toilet in zit moet ik dus ook ’s nachts naar het toiletgebouwtje lopen, met zaklamp op mijn hoofd omdat ik anders geen drol zie! Erg leuk om ook zo’n slaapplek weer eens mee te maken.
Ondanks dat mijn reis er nog lang niet opzit wil ik iedereen toch alvast bedanken voor alle lieve berichtjes die jullie plaatsen op mijn blog. Het is leuk om de reacties te lezen die jullie achterlaten, geeft een goed gevoel voor mij.



Dag 33
Lurcy-Levis  Charenton-Du-Cher 24,1km
Na een koud nachtje in de caravan waarbij ik wel heerlijk lang geslapen, misschien was ik hier toch wel een keertje weer aan toe! Heerlijk uitgerust en volledig klaar voor de nieuwe dag. Eerst komt de eigenaar nog even mijn ontbijtje brengen. Aangezien ik 24,1km voor de boeg heb doe ik rustig aan. Lekker even een serie kijken via tablet tijdens mijn ontbijt. Rond 11 uur ga ik dan eindelijk eens weg. Het is onvoorstelbaar maar het is alweer heerlijk weer. Zonnetje, strak blauwe lucht, 19 graden in de schaduw, weinig wind. Ik weet niet hoor, maar die zomer duurt best wel lang hier! Geen probleem, ik geniet er volop van! De eerste 5km zijn weer in de richting van een dorpje. Ik had nog geen stokbrood dus ik hoopte dat de bakker nog open zou zijn voor een stokbrood. Helaas, alles was al gesloten, alleen de tabakswinkel (tevens soort van restaurant) was nog open. Hier bleken nog stokbroden te liggen. Ik had de laatste, nja niet helemaal, er waren namelijk ook stokbroden gereserveerd. Denk dat ik voortaan ook maar mijn stokbroden ga reserveren bij de bakker… gelukkig was er dit keer nog 1tje dus en heb ik weer kunnen eten. Helaas kom je eigenlijk nooit echt een bankje tegen waar je even lekker rustig gaat zitten, dus meestal eet ik mijn brood al lopende op. Ik neem dus eigenlijk geen pauzes tijdens mijn dagtocht. Dit gaat over het algemeen goed. Toen ik om kwart voor 4 aankwam bleek ik in een super groot huis te zitten. Een oude vrouw woont hier alleen en ontvangt per jaar ongeveer 240 pelgrims!!!!!!! Echt niet normaal zoveel… ze heeft ook meerdere slaapkamers voor de pelgrims klaar staan. Verder is het een groot huis, maar niet echt met sfeer, 4 grote woonkamers zo lijkt het, maar nergens echt lekkere banken, in elke kamer een paar stoelen en dat is het. Wel leuk bloemetjesbehang op de muur.
Vandaag ook weer moeten bellen voor mijn slaapplek van vrijdag. Meestal is dit snel en makkelijk geregeld. Kort telefoontje en dan ben ik weer klaar. Dus ik bel een mobiel nummer, voicemail. Bel het huisnummer, blijkt dat moeder aan het werk is en ik smiddags terug kan bellen. In de middag bel ik weer het mobiele nummer, voicemail. 10 minuten later wordt ik terug gebeld. Heel verhaal in het Frans, versta er geen moer van. Dus ik vraag gewoon maar of ik bij haar kan slapen vrijdag. Weer een verhaal, zeg dat ik het niet snap, het blijft stil en er wordt opgehangen. Erg vaag allemaal. Ik bel dus nog maar een keer, weer hetzelfde geval, veel lullen, ik versta het niet en de telefoon wordt erop gegooid. Een uur later wordt ik weer gebeld door dat nummer. Nu komt de vraag waarom ik haar toch de hele tijd bel, dus ik vraag of ze de mevrouw is die ik zoek, en dat ik een pelgrim ben die een slaapplek zoekt voor vrijdag. Weer een lul verhaal waar uit de toon blijkt dat ze toch wel geïrriteerd begint te worden. Dus ze zegt au revoir en weer einde van gesprek. Ik controleer toch maar eens het nummer wat ik nu telkens bel, blijkt dat er 1 cijfer anders is dan wat er in het boekje staat!!!!!! Hele tijd dus met een willekeurige Franse vrouw gebeld. Nu snap ik wel dat ze niks van me begreep xD het goede nummer gebeld en met 1 minuut was mijn slaapplek geregeld. Achja, dit soort dingen kunnen ook wel eens gebeuren hea.



Dag 34
Charenton-Du-Cher  Loye-Sur-Arnon 27km
Sochtends met mevrouw nog even ontbeten om vervolgens mijn spullen in te pakken en te vertrekken. Ik krijg elke week geld van mijn moeder waarmee ik een opdracht moet uitvoeren. Omdat ze toch wil dat ik soms even heerlijk eet, of iets extra’s inneem. Deze week was de opdracht om thee, taart of tosti te eten. Vandaag wilde ik deze 3 dingen in 1 keer gebruiken door heerlijk uit eten te gaan tussen de middag. Nou dat doe ik dus niet meer! Ik ging er van uit dat het even een tosti eten was met een tiramisu. Ik hoopte met 45 minuten weer weg te kunnen. Nou daar kan je dus totaal niet vanuit gaan… In een druk restaurant, want daar zat ik, liep 3 man in de bediening. Zelfs in het pannenkoekenhuis waar mijn zusje werkt loopt het dubbele aan personeel in de bediening. Nja oke geen haast, ik ben een soort van op vakantie dus rustig genieten van mijn tosti tijdens het kijken van Castle (heerlijk die tablet). Na een half uur wachten vraag ik dan toch maar eens om het dessert en 10 minuten later heb ik eindelijk na nog eens vragen mijn tiramisu… Nee lekker snel allemaal. 1,5 uur later verlaat ik eindelijk het restaurant. Het is inmiddels 2 uur en moet nog 15km wandelen, dat is net lekker. Om 5 uur is het nog licht, dus heel erg is dat ook niet, lekker weer nog steeds (als het goed is wordt het zondag slechter en vanaf maandag echt koud) dus nog even genieten van de zon! De omgeving is nog niet heel veel veranderd, nog veel langs de velden over de asfaltwegen, gelukkig wel vaak de wegen die wat meer afgelegen liggen en minder vaak genomen worden. Maar met zo’n zonnetje erbij wordt alles gewoon erg mooi en blijf je er van genieten!!!! Aangekomen waar ik wil gaan slapen (ik ben er van overtuigd dat ik dit geregeld had) blijkt dat de mensen van niks wisten dat ik zou komen. Niet geheel handig natuurlijk, maar gelukkig is het geen probleem en kan ik gewoon blijven slapen. Het is zo’n mooi huis waar ik nu ben, echt fantastisch. Het ligt in de velden met super mooi uitzicht. De man en vrouw zijn beide erg kunstzinnig en hebben super mooie dingen gemaakt. De man laat zijn boek zien wat die heeft gemaakt. Ik ben totaal onder de indruk als ik zie dat hij een doek heeft geschilderd van 1000m², een doek heeft gemaakt die er anders uitziet bij nachtlicht dan daglicht en een vlieger heeft geschilderd die 40 meter groot is en een auto voort kan trekken (wow dit heb ik allemaal in het Frans verstaan :O). Echt waar, deze man is een groot kunstenaar. Het was geweldig om zijn werken even te kunnen bekijken.
Oja er blijkt een Duitser waarschijnlijk 1 dag achter mij te lopen maar ben bang dat ik hem niet zal gaan ontmoeten of hij moet de komende dagen elke dag 40km gaan lopen. Lijkt me wel leuk om weer eens iemand tegen te komen die ook naar Santiago gaat.



Dag 35
Loye-Sur-Arnon  Neret 30,3km
Ik kan sochtends toch echt genieten van heerlijk rustig op kunnen staan. Half 8 de wekker, nog even doezelen, blog schrijven of liedje luisteren, 8 uur naar beneden, rustig mijn ontbijtje eten met Castle erbij, tas inpakken en dan maar gaan. Heerlijk, geen haast, precies zoals het op een vakantie hoort te zijn. Want zo moet je het toch een beetje bekijken denk ik dan maar, als een soort van vakantie. Wel een sportieve vakantie want ook vandaag stond er weer 30,3km op het programma. Ik heb nu precies 5 weken gelopen dus dat betekent weer een belangrijke dag! Vandaag ben ik de over de grens van 1000km heen gegaan, om ongeveer precies te zijn (haha soms mis ik natuurlijk wel eens 100 meter ofzo ergens) heb ik nu 1017,45km gelopen. Als ik dat dan weer ga terug denken gaat het nu erg snel. Ik kijk nu telkens naar de vrijdag, want dan ben ik weer een week verder. Maar na vrijdag post ik zondag weer mijn blog. En op woensdag ben ik bezig om mijn slaapplekken te regelen voor het weekend, dus zo gaat een week opeens heeeel snel voorbij. De eerste 2 weken gingen nog erg langzaam, maar nu merk ik wel dat ik aardig opschiet. Nog ongeveer 1450km te gaan en dan zijn we op de plek van bestemming! Maar terug naar vandaag. Volgens het weerbericht was dit een van de laatste dagen lekker weer want vanaf zondag wordt het als het goed is minder en kouder. Dat het ietsje kouder wordt is niet heel erg, vandaag was het zo warm dat ik er soms niet helemaal lekker van werd. Was soms echt zwoegen, ondanks dat de wegen net zo goed begaanbaar waren als de voorgaande dagen. Vindt het wel jammer als het minder weer wordt, maar ja het is morgen niet voor niks november. Waar ik wel naar uit kan kijken is de sneeuw, ik hoop echt dat ik dat ga meemaken :D. vandaag was verder een mooie dag, weer dezelfde velden (oke wel iets andere velden, anders zou ik rondjes lopen) maar die blijven mooi om te zien!! Genieten dus. Aangekomen in Neret bel ik de mevrouw op, want er stond geen duidelijk adres. Krijg ik te horen dat ze met maximaal een uur komt om me op te pikken!!!! Nee net lekker als je de hele dag gelopen hebt en nog even kan wachten. Na voor de 2de keer vandaag een kerk bekeken te hebben (wel weer mooi om te zien) toch dan even mijn tablet gepakt en gewacht tot ik opgepikt werd. Ik bleek totaal niet begrepen te hebben in wat ik vanavond terecht zou komen, want ik blijk geen avond eten te krijgen. Gelukkig was er soort van cup-a-soup zakje (voorgerecht), een zak met macaroni (hoofdgerecht) brood (deels ook ontbijt) en fromage blanche ofzo (als ik er niet veel suiker bij doe is dat niet lekker, maar wel goed voor het calcium wat ik binnen krijg). Dus uiteindelijk nog een redelijk avond maaltje in elkaar gezet. Het is een boerenbedrijf hier waar 1 schuur van niet gebruikt werd en die hebben ze omgebouwd tot een pelgrims onderkomen. 3 bedden, douche, keuken bank, tafel, alles staat erin om een prima avondje te hebben! Lekker rustig dus, weer energie opdoen voor morgen. Omdat ik opgehaald ben met de auto en dus weg ben gereden van de route moet ik morgen iets van 3 of 4km lopen om weer op de route te komen… achja die paar km kunnen er ook nog wel bij, iets eerder vertrekken! :D




Dag 36
Neret  Neuvy-Saint-Sepulchre 34,5km
Ik was toch wel een beetje geschrokken dat het nog 3 tot 4 km naar het begin weer was. Toen ik eenmaal begonnen was bleek dit enorm mee te vallen, het bedroeg maar 1,5km dus dat was goed te doen. Volgens het weerbericht nu mijn laatste echt mooie dag gehad, misschien morgen nog mooi weer, maar waarschijnlijk niet zoals het afgelopen tijd is geweest, met gewoon elke dag strak blauwe lucht en niet hoeven nadenken of er überhaupt regen zal komen. Vandaag dus weer heerlijk weer, heerlijk om lekker door te kunnen stappen. Het landschap wordt ook mooier op het moment dat het gewoon lekker weer is! Nog steeds genieten dus. Vandaag ook weer een beetje over de bospaden gelopen en de weggetjes tussendoor, dus dat was ook weer een leuke afwisseling, beter dan alleen maar asfalt. Heb alleen een lichte ontsteking opgelopen aan mijn linker heup, op de plek waar mijn heupkussens zitten. Misschien is er toch teveel frictie waardoor dit ontstaat. Het zorgt er in ieder geval voor dat het pijn doet en dat ik regelmatig mijn tas moet veranderen van positie. Gelukkig heb ik alcohol doekjes en pleisters mee, dus hopelijk gaat het over na even goed verzorgen. Wat wel leuk was, ik liep rond het middaguur in een plaatsje en ik passeerde een jongen. Hij vroeg zich af waarom heeft die jongen zo’n grote rugzak mee, toen zag hij mijn jacobsschelp op mijn tas en snapte dat ik nar Santiago onderweg ben. Hij draaide om en we hebben even gepraat, kreeg meteen een slaapplek aangeboden, maar niet gedaan, het was pas 12 uur, beetje erg vroeg om te stoppen. Maar toch leuk dat mensen dat zo zien en je dan iets aanbieden! (gister toevallig ook gebeurd) omdat ik geen herberg ofzo als slaapplek kon vinden heb ik geslapen in een hotel restaurant. Toch ook best wel eens een keer erg lekker om daar te slapen! Helaas zijn op zaterdag gewoon alle restaurant dicht en ben ik dus uiteindelijk bij de pizzeria uitgekomen! Ook geen probleem, heb er heerlijk gegeten! Daarna nog even lekker zitten op mijn kamer en ik heb weer een goede dag gehad!



Dag 37
Neuvy-Saint-Sepulchre  Gargilesse-Dampierre 26km
Lekker nachtje in het Hotel doorgebracht. Mijn ouders hadden me vroeger alleen niet zoveel eten moeten geven, want de meeste bedden hier in Frankrijk zijn 1,90 lang, en met een lengte van 1,96 lig je dan net niet helemaal lekker in een bed wat net te klein is. Zeker als er een hekje aan het einde van je bed zit waardoor je voeten niet over de rand kunnen. Ik kan nu al uitkijken naar mijn eigen bed!!!! Maar ik zal nog even moeten wachten want er zijn nog 6,5 week te gaan voordat ik daar weer lekker in lig. Geen probleem, gaan we gewoon afmaken hier hoor. Vanmorgen in alle rust ontbeten in het hotel (ja je moet er dan toch wel een beetje van genieten) ik ben immers ook een beetje op vakantie. Zoals ik al gezegd had was gister mijn laatste lekkere dag. Na 20 minuten lopen bleek dit al want toen begon de regen. Snel regenpak aantrekken en weer verder lopen. Helaas was het niet een zachte miezer, maar ging het meteen goed tekeer. Even later stopte het weer, kwam de zon en ik hoopte dat ik verder gespaard zou blijven voor vandaag. Dus op hoop van zegen regenpak uit, maar jammer genoeg kwam de regen terug dus regenpak maar weer aan. Dat ik een regenpak aan moest was eigenlijk nog niet heel erg, want ik moest een extra laag tussen mijn heup en mijn tas creëren zodat ik minder wrijving kreeg op mijn ontsteking. Mijn jas kon dit dus goed doen. Verder mijn tas een stuk hoger gedaan zodat die minder op mijn ontsteking zou drukken. Ook dit hielp erg goed en zorgde ervoor dat ik geen last had vandaag tijdens het lopen! Hoe de ontsteking nu is weet ik niet, morgen weer kijken! :P Was vandaag eigenlijk een makkelijk dagje, de tocht verliep erg snel. Misschien ook door de afwisseling van het weer. Ik kon niet al te vaak op mijn kaart kijken waar ik zat, goed op de bordjes letten dus en gewoon wandelen. Ik was er voor ik er erg in had. Ik wist dat ik naar de camping moest, want daar zou ik chalet vinden voor mij. Daar ergens zou ook de sleutel zijn. Le cle est dans la porte. Dus ik dacht ik moet een poort hebben. Ik nog even controleren bij het gemeentehuis vandaag waar ik het geregeld had (toevallig was daar iemand), en die bevestigde het, dus ik dacht nja zal wel goed komen, gewoon naar de camping lopen. Aangekomen bij mijn chalet (NO WAY, er stond gewoon mijn naam op!!) bleek porte geen poort te zijn, maar deur… blond!!!! Dus alles weer opgelost. Helaas is op zondag alles mbt restaurant gesloten en zal ik dus weer droge pasta moeten eten met wat brood. Gelukkig kan je daar goed op leven dus geen probleem. Nu tijdens het schrijven van dit stukje zit ik heerlijk in het restaurant (ja vanaf 19 uur dus gesloten) van de camping met een glas bier en een merengue (top combinatie) te genieten van wat rust. Zo dus even mijn eten maken en een avondje in mijn chalet doorbrengen. Savonds is het wel jammer dat ik alleen ben, aangezien je overdag alleen bent is het leuk om savonds met mensen te zijn. Misschien komt dat in Spanje, lijkt me gezellig! De avonden alleen kom ik ook wel goed door hoor, geen probleem!




Een hele goede en fijne week allemaal weer! Doe je best, op school, studie, coschappen, werk, en wat jullie allemaal verder nog te doen hebben!
Ik zal ook weer mijn beste beentje vooruit zetten!

Liefs van de pelgrim!