Dag 38-44

Goedenavond geachte lezers van Thom zijn blog,

Het moment van de waarheid is aangebroken, het is zondagavond, kwart voor 11, wat later dan vorige week, maar jullie hadden toch niet het idee dat ik jullie vergeten was toch? Hoe kan ik mijn trouwe lezers nou vergeten.
Dus vandaar dat ik weer deze week elke dag een stukje heb geschreven en dat nu met jullie zal delen, terwijl ik heerlijk aan het luisteren ben naar de beste soundtracks ooit gemaakt (sommige nummers zijn echt heerlijk) (Op het moment soundtrack van Lord Of The Rings aan het luisteren, gelukmomentje!!!!!)
Maar hier is die dan:


Dag 38
Gargilesse-Dampierre  St. germain Beaupre 34,5km
Jeetje, dan denk je in je eigen chalet te slapen, klinkt allemaal heel erg leuk, maar geen douche, geen bestek voor mijn avondeten, allemaal erg handig maar niet heus. Gelukkig had ik droge pasta dus dat is prima met je handen te eten! Wat wel een goed punt was, was het bed! Boven (het klinkt groot, maar was een klein plekje boven) waren over de breedte van het chalet twee bedden neergezet zonder reling ofzo, dus daar heb ik heerlijk languit kunnen slapen. Sochtends wakker worden met regen, bleh dat was wel even demotiverend. Achteraf bleek dat ik eigenlijk te laat was weg gegaan om mijn 34,5km te gaan lopen (kwart over 9). Ik had gister toen ik nog in het soort van café zat 3 stukken cake meegenomen als ontbijt! Man dat was echt lekker. Dat soort dingen doe je alleen als je op vakantie bent (tenminste ik wel). Vandaag een erg mooie dag, niet vanwege het weer, want zoals ik al zei begon het met regen, stopte gelukkig wel snel, maar bleef veel wind en hele dag bewolking. Wat wel mooi was, was de omgeving! Vandaag weer eens heel anders gelopen, minder asfaltwegen, minder weilanden als omgeving, meer bossen, meer klauteren en het was weer eens niet geheel vlak maar ging weer lekker omhoog en omlaag. Het was wel lekker om zo weer te mogen lopen! Erg leuk om door de bossen te mogen afdalen, 10x uit te glijden en gelukkig wel overeind blijven. Helaas ook uitgegleden over een hagedis… Echt zielig! Hij was gecamoufleerd dus ik zag hem niet, stapte op hem en gleed dus bijna uit. Toen ik achterom keek had ik hem dus geplet, helaas had die het dus niet overleefd (snap ook wel hoor met bootmaat 46). Na een afscheidswoordje weer verder gelopen. Ondanks dat vandaag erg mooi was met de omgeving duurde de dag eindeloos, snapte niet waarom er nou maar geen einde aan kwam… Maar zo blijkt dus maar weer dat je de ene dag een super dag kan hebben en de andere dag gewoon niet vlot. Doorlopen, muziek op en gaan! Dat zijn de woorden die er dan toe doen. Ik kan toch niet zomaar langs de kant gaan zitten, want mijn slaapadres is al geregeld, dus moet verder. In tegenstelling tot wat je in het eerste deel van de tocht tegen komt met dat je bij mensen in huis slaapt en dat ze voor je koken kom je in dit deel van Frankrijk meer mensen tegen die denken dat de pelgrim graag alleen is, dus die laten je meer met rust. Vandaag ook, ik wordt naar het familiehuis gebracht van deze man, erg relaxed allemaal, want heb een heel huis voor mij alleen, alleen niet heel gezellig. Nu zit ik in het restaurant wat al voor mij gereserveerd was. Nou stel je er echt niet teveel van voor. Ik ben namelijk in een gehucht en het is dus een wonder dat er überhaupt een restaurant is. Ik had eerst nog hoop dat ik mijn moeders opdracht voor deze week kon uitvoeren, vis eten namelijk (zaterdag niks open dus pizza, gister niks open dus pasta) maar er is geen eens een menu dus krijg gewoon wat. Nou ik zit nu dus heel niet lekkere groene ik weet niet wat aan het eten… geen wonder dat hier verder niemand zit!



Dag 39
St. germain Beaupre  Marsac 36,4km
Na een prima nachtje in een heel huis voor mij alleen snel mijn tas inpakken want ik moet om kwart voor 8 bij de man aanwezig zijn bij wie ik dit heb geregeld. Mijn ontbijt staat dan namelijk klaar en die man moet om half 9 weg dus moet dan gegeten hebben. Komt eigenlijk heel mooi uit want ik wil eerder gaan vertrekken de komende dagen, soms ging ik pas tegen 10en weg, ook al heb je dan een korte dag kom je alsnog niet echt vroeg binnen. Daarnaast heb je niet even lekker de tijd om te zeggen ik ga ergens even zitten/iets drinken/genieten van iets eten. Aangezien het toch ook vakantie is wil ik dit meer gaan doen en door eerder weg te gaan moet ik meer tijd hebben. Vandaag werkte dat erg goed want heb heerlijk even ergens een kopje thee gedronken! Het begint kouder te worden dus dat is erg fijn, hierdoor moet ik dus wel mijn vest en/of jas aan, dit geeft meteen een extra laag waardoor er minder wrijving ontstaat met mijn heup en mijn tas. Goed voor de ontsteking. Daar gaat het nu trouwens wel beter mee, gewoon goed in de gaten houden en dan komt het vast goed. Wat zou een tocht zonder obstakels toch ook zijn hea, is zo saai. Heb tijdens het lopen geen pijn meer van de ontsteking doordat ik mijn tas nu anders heb. Vanmorgen gestart met lichte regen, gelukkig ging dat vrij snel voorbij en heb ik de rest van de dag met bewolking gelopen, maar dat was prima! Doordat ik een andere mindset had kon ik meer genieten en was het een heerlijke loopdag! De omgeving is wel iets veranderd, meer heuvels kom ik op dit moment tegen, wel leuk voor de afwisseling! Savonds had ik weer mijn eigen gite. Een soort van appartement is dat, erg chill. Tuurlijk kom ik liever mensen tegen maar een groot appartement voor je eigen hebben is ook niet echt vervelend. De eigenares heeft me nog geholpen met een slaapplek voor morgen, dus dat was erg fijn, op dit moment zijn namelijk ook veel dingen al gesloten helaas. November is toch niet helemaal meer de periode dat er veel mensen lopen…



Dag 40
Marsac  La Besse 24,3km
Aangezien ik heb besloten om vroeger te vertrekken ook al heb ik een kort dagje vertrok ik vandaag kwart over 9, lekker op mijn gemak begonnen want heb natuurlijk alle tijd. De eigenaresse had me gister uitgelegd dat ik ergens niet de route moest volgen maar de linker weg moest nemen omdat die minder stijl was. Ik weet niet wat er zo erg was aan de stijle weg, maar deze was prima te lopen. Beetje doorzetten maar dan komt het goed. Het was vanmorgen erg mistig, dat gaf de bossen en bomen wel weer een mooie waas. Tof om te zien dat er zoveel verschillende omgevingen zijn. Vandaag weer in het gedeelte gekomen waar erg veel bos is en er ook veel hoogteverschillen zijn. Dit zorgde ook voor het vrij pittig zijn van de route. Super mooi de bossen zo zien in de herfst, groene, gele, oranje, rode, bruine bladeren, echt alles wat je je maar kan bedenken, het maakt het echt super. De herfst heeft wel als nadeel dat alle bomen uitvallen en de bladeren nog op de grond liggen. Aangezien ik vandaag een redelijke tijd over wegen liep door het bos ligt de weg dus bezaaid met bladeren. Ja wat zou hier nou het probleem van zijn denk je? Als je op een weg loopt met allemaal stenen waarover bladeren zijn gevallen zie je de stenen niet meer. Dit maakt zo’n weg echt een enkelkiller!!!! Het verbaast me dat mijn enkels nog steeds werken, denk wel dat mijn banden inmiddels een beetje opgerekt zijn met de hoeveelheid dat ik door mijn enkel ga. Houdt me trouwens ook scherp zo’n weg, want moet de hele tijd op blijven letten waar ik mijn voeten neer zet. Maar echt een prachtige dag dus gehad.
Was lekker optijd binnen, eindelijk weer gewassen, en de rest van de middag eigenlijk heerlijk uitgerust. Soort van middagdutje gedaan (lees lekker op bed liggen) en eigenlijk zoveel mogelijk energie opdoen voor de tocht van morgen. Morgen komt de langste etappe van de hele tocht. Maar liefst 44km morgen voor de boeg. Wordt een erg pittige dag denk ik, maar ga gewoon mijn best doen en vroeg vertrekken!!! Vanavond nog even voetbal kijken, want Ajax speelt tegen Barça, wordt niet uitgezonden, maar de PSG tegen Apoel, dus die kan ik wel kijken. En dat bleek dus niet door te gaan, ondanks dat ik veel zenders had bleek er geen enkele zender de wedstrijd van PSG uit te zenden, dus dan maar geen voetbal…



Dag 41
La Besse  Limoges 44km
De wekker stond vroeg, snel ontbijten en zo snel mogelijk weg want ik had vandaag 44km voor de boeg. Ik weet dat het best veel van het goede is, maar niks aan te doen. Zou ik hem vandaag niet lopen dan zou ik hem morgen hebben. Beste beentje voor zetten en gewoon stappen. Vooral het eerste deel weer genoeg stukken door de bossen en langs de weilanden waardoor ik goed moest opletten waar ik mijn voeten neer zou zetten. Mijn enkels bleven het soms zwaar hebben, maar concentreren helpt natuurlijk wel. Het begon net licht te worden op het moment dat ik vertrok. Omdat het ook hier toch november is was het sochtends nog erg koud. Ook erg mistig! Dat zorgde wel voor een mooie omgeving. Rond 10 uur was dit helemaal weg getrokken en kon ik dus ook erg genieten van de zon die er door kwam. Dat maakt het meteen ook een stukje warmer dus kan die jas weer uit. Toen ik halverwege was liep ik door een dorp waar een man buiten stond bij zijn winkel. Soms zie je gewoon dat iemand iets gaat zeggen en dat was in dit geval ook waar. Kort gesprek gehad over de reis, deze man had zelf ook delen gelopen, en op het einde kreeg ik nog 2 kaarten die hij graag aan me wilde geven. Nog even de kerk in en hop weer verder. Het is de hele dag mooi weer geweest dus dat was erg fijn, kan je lekker doorstappen zonder dat je steeds je regenpak aan en uit moet trekken. Oja wat ik me nog bedacht: de 7 heuvels op de 4daagse zijn niks vergeleken bij wat je hier soms klimt! Dus ben goed genoeg getraind voor de 4daagse denk ik toch wel. Na een lange dag gelopen te hebben kwam ik rond kwart over 5 bij de zusters franciscaines aan. Ik krijg een kamer toegewezen en was van plan om vanavond uit eten te gaan ondanks dat ik een keukentje had. Ik wil net onder de douche gaan als ik stemmen hoor. Ik was nog vergeten om een stempel te vragen, dus even naar beneden lopen, ben wel benieuwd wie er is en wil een stempel. Stempel krijg ik meteen. Er blijkt een jongen van 26 jaar te zitten die ook naar Santiago onderweg is!!!!!!! Echt waar, dit had ik toch niet gedacht dat ik iemand tegen zou komen. Daar ging ook meteen mijn plan om uit eten te gaan want we besloten om even bij de supermarkt wat te eten te halen en gewoon in het keukentje te gaan zitten. Hele avond eigenlijk gepraat. Wel leuk om te zien wat andere mensen doormaken en hoe die hun Camino beleven. Hij loopt elke dag een stuk, ziet wel waar die uitkomt in principe en kan die daar geen slaapplek vinden dan maar de tent opzetten. Maar vanavond waren we dus samen en hebben we een erg leuke avond gehad. Vond het erg leuk om weer even iemand tegen te komen. Vooral omdat het iemand is waar je veel mee kan uitwisselen. Erg fijn. Hij loopt de GR route, dat is een andere route dan die ik volg. Dit betekent dat hij dus een andere kant op moest en wij dus niet samen zouden lopen. Ik zal hem ook niet meer tegen komen omdat de GR veel meer zigzagt om op dezelfde plek te gaan komen. Maar geen probleem, het is gewoon super om even iemand te zien en om ermee te kunnen praten.



Dag 42
Limoges  Flavignac 28,4km
Wow een keer niet alleen opstaan en alleen mijn tas inpakken. Dit keer was er nog een pelgrim die zijn spullen bij elkaar moest zoeken. Wel erg leuk om te merken dat je beide in hetzelfde schuitje zit en dus alles weer bij elkaar moet zoeken om weer verder te gaan. We sliepen ongeveer naast de kathedraal dus daar zijn we nog even naar binnen gegaan om die te bekijken. Na de kathedralen van Reims en Troyes gezien te hebben viel deze een beetje tegen, maar alsnog indrukwekkend om te zien hoe mensen zoiets groots en hoogs hebben kunnen bouwen. Na de kathedraal afscheid genomen aangezien zijn route anders ging dan die van mij. Gisteravond vertelde hij nog dat hij die dag met 2 Poolse mensen had gelopen, een stelletje van 23 jaar, en die deden het nog primitiever!! In de tuin bij mensen tent opzetten, die jongen loopt op gympen met gaten, elke dag dus natte sokken. Zo loopt dus echt iedereen zijn eigen Camino, daar ben ik wel achter gekomen. Aangezien ik in een grote stad aangekomen was duurde het een tijdje voor ik eindelijk weer een beetje uit de bebouwing geraakt was. De binnenstad is leuk om doorheen te wandelen, maar daarna al die huizen die er staan zijn toch minder en dan hoop je gewoon snel weer een beetje in de natuur te komen. Ondanks dat ik uiteindelijk uit de stad geraakt was bleef de gehele dag redelijk gevuld met door kleine dorpjes lopen. Die kleine dorpjes vindt ik altijd wel iets hebben! Leuk om te zien dat mensen nog wonen in een dorpje van 10 huizen!! Verder ook nog steeds aardig weer. Met zonnetje wordt het toch al redelijk warm. Is het zonnetje weg dan moet je wel in beweging blijven anders wordt het toch wel erg fris. Het laatste halfuur helaas toch nog een goede bui over me heen gekregen... Dat soort moment horen er ook bij, dat weet je, dus kan ik ook niet boos ofzo om worden, dat is waar je voor tekent als je deze reis gaat maken! En aangezien ik nu 6 weken onderweg ben valt het me eigenlijk nog mee hoeveel regen ik heb gehad, dus wat dat betreft heb ik het nog best goed. Vandaag trouwens officieel (hoop ik, zal ik pas aan het einde weten) op de helft!!! Heb nu 1245km gewandeld en dat betekent dat ik op de helft ben. De komende 6 weken wordt dus eigenlijk een soort van aftellen. Die eerste 2 weken gingen langzaam, maar daarna is het eigenlijk heel snel gegaan!!! Een week vliegt inmiddels voorbij. Wel fijn om te merken, betekent ook dat ik het dus wel goed genoeg naar mijn zin heb.
Toen ik bij de gemeente aankwam om de sleutel voor de refuge op te halen werd mij verteld dat ik vanavond niet alleen zou zijn! Er zouden nog 2 mensen komen, ze spraken geen Frans maar wel Engels, dus ik ben heel benieuwd wie het zijn, ik denk de Poolse mensen, maar heb nog geen idee. Het is inmiddels kwart over 7 en ik zit nog alleen. Ondertussen maar alvast mijn eten maken en ben benieuwd of er nog mensen binnen gaan komen hier. Het is trouwens echt geweldig dat de gemeente zoiets neerzet voor de pelgrims!! Gewoon een kamer met 2 stapelbedden (hier dan) een badkamer, 2 elektrische pitjes en koelkast. Tafeltje om lekker aan te eten, nja meer heb je niet nodig! Echt super dat de gemeentes dat soort dingen doen.
Na de hele avond een soort van wachten is er nog niemand gekomen, blijkbaar hebben ze het niet kunnen vinden of zijn ze toch ergens anders gaan slapen, nja geen probleem, heb ik dit dus alsnog helemaal voor mij alleen.



Dag 43
Flavignac  La Coquille 29,5km
Na een nacht waarin niemand meer binnen is gekomen en ik dus geheel alleen ben geweest (gelukkig maar, wil niet in de nacht wakker worden van mensen die binnen komen) heerlijk opgestaan, super geslapen en dus goed uitgerust voor een nieuwe dag! Eigenlijk was vandaag niet heel bijzonder, vrijwel dezelfde omgeving de afgelopen dagen, bossen, vallende bladeren, weilanden, kiezels, asfaltwegen. Maar voordat ik weg ging heeft iemand mij duidelijk gemaakt dat ondanks dat ik sommige dingen misschien wel 100x ga zien ik van elk moment moet genieten omdat het toch erg bijzonder is wat ik allemaal zie. Dus dat is ook de reden waarom ik toch van elk moment geniet dat ik aan het lopen ben. Ondanks dat die weilanden weer dezelfde zijn, en de bossen erg lijken op de vorige geniet ik ervan. Want zulk soort wegen kom je nooit tegen in Nederland, niet in deze mate in ieder geval. Daarnaast geniet ik erg van het feit dat ik in de gelegenheid gebracht ben om überhaupt deze tocht te kunnen ondernemen. Ik spreek veel mensen, maar veel mensen die mensen kennen die hem gelopen hebben, hebben dit in etappes gedaan. Ik heb gewoon 3 maanden de tijd om in 1x naar Santiago te lopen. Echt super als ik er zo over denk. Als ik dit soort dingen bedenk voel ik me een erg gelukkig mens en ben ik blij dat ik hier mag zijn en al deze bijzondere dingen mag meemaken! Zoals ik al zei was mijn dag dus niet heel bijzonder, lekker gelopen, even pauze gehouden en rond 4 uur kwam ik op mijn slaapadres aan. Bij het opendoen en de eerste woordenwisselingen wist ik al dat deze mensen geen Fransen waren. Het lag er dik bovenop dat deze mensen een Engelse achtergrond hadden, en ja hoor, Amerikaans. Wat een super hartelijke ontvangst heb ik gehad. Tijdje geleden dat ik zo onthaald ben. Binnen gekomen, eerst even wat drinken en kletsen, kamer bekijken en even lekker rusten. Savonds was er een heerlijk avondmaal klaar gemaakt (Nee geen hamburgers en friet) en hebben wij tot half 11 aan tafel gezeten en gepraat. Heerlijk om even in Engels te kunnen praten. Waarschijnlijk lachen jullie mij nu allemaal uit omdat ook mijn Engels niet super is, maar gelukkig meer dan goed genoeg om een erg gezellige avond te hebben gehad en leuke verhalen te vertellen en te horen. Dit was echt een top avond, genieten.
Wel leuk om nog te vertellen, deze mensen waren 8 jaar geleden eerst verhuisd naar Berlijn en 2 jaar later naar La Coquille. Toen ze er net woonde kwamen er soms rare mensen met een grote rugzak op langs lopen. En het jaar erna waren er weer van die gekke die dat deden, maar waarom wisten ze nog niet. Dus op een gegeven moment toch met een pelgrim gepraat wat dat allemaal te betekenen had. Na het verhaal besloten ze om zelf ook pelgrims te ontvangen want ze hadden toch 2 kamers over en ze vinden het leuk om met verschillende mensen en nationaliteiten in contact te komen.



Dag 44
La Coquille  Sorges 36,7km
Rustig opstaan is toch wel iets waar ik blij van word. Even rustig ontbijten, tas inpakken en dan op mijn gemak vertrekken. Ja ondanks dat ik een lange dag voor de boeg heb ga ik mezelf niet gek maken dat ik moet haasten, dat werkt niet. Ik kan redelijk goed opstaan en ben snel wakker maar wil wel even mijn tijd hebben om rustig te eten enzo. Nja dat vanmorgen dus ook maar weer even gedaan. Rond kwart voor 9 ben ik klaar voor vertrek en ga ik dus ook maar voor deze bijna 37km. Eigenlijk is er over mijn wandeldagen niet heel veel bijzonders te vertellen als ik eerlijk ben. Vandaag weer over asfaltwegen, keien, bospaden en gras gelopen. Die afwisseling is wel erg fijn. Zorgt ervoor dat je niet de gehele dag dezelfde ondergrond onder je voeten hebt en dat je dus soms wat meer demping hebt, maar het andere moment weer wat meer stevigheid hebt. Ach afwisseling is meestal goed en in dit geval is het dus ook niet verkeerd! Verder prima weertje. Het is inmiddels wel wat graden afgekoeld dus lopen met lange broek, vest en jas is wel erg fijn. Soms als het zonnetje doorbreekt is het warm, maar als ik zoals vandaag eigenlijk alleen maar bewolking heb is het prima te doen in vest en jas, niet te warm en al zeker niet te koud. Gelukkig geen regen, dat is ook eigenlijk het enige wat niet fijn is. Op kou kan ik me kleden, warmte ook deels. Tegen regen heb ik gelukkig wel goede spullen, maar als het gewoon lang doorgaat en hard regent begint uiteindelijk toch mijn jas te lekker en wordt mijn tas ook nat. Maar nog weinig ervaring mee gehad gelukkig en laten we dat dus zo maar houden. Aan de andere kant loop ik in de herfst en weet ik ook wel dat dat soort momenten erbij horen en ontkom je daar nou eenmaal niet aan. Aangekomen in Sorges liep ik meteen tegen het huis aan waar ik moest zijn. Weer een gezellige avond gehad, leuk gepraat in het Frans en heerlijk gegeten. Die 5 gangen die je hier telkens krijgt zijn echt geweldig voor mij, heerlijk genieten! En toen was het ineens weer zondag avond en moest ik mijn blog gaan posten. Omdat het gisteren zo gezellig was had ik 2 dagen die ik moest schrijven. Even doorwerken dan maar, maar niet afraffelen want anders krijg ik van jullie op mijn kop!
Ik kijk er trouwens wel echt naar uit om naar Spanje te gaan. Andere omgeving, misschien meer wandelaars, meer mensen ontmoeten. Wie weet heb ik dit wel allemaal niet, maar ben gewoon erg benieuwd, heb er in ieder geval erg veel zin in.



Ja dit was hem dan weer, een weekje wachten tot mijn volgende verslag, sorry ik kan er niks aan doen dat de tijd niet sneller gaat, weet dat jullie nu alweer uitkijken naar mijn volgende verslag, maar eerst maar even weer een nieuwe werkweek, studeren, school en al die andere dingen die toch maar weer moeten gebeuren!!!!!
Succes ermee